bulky [ˈbʌlki] adj.

1. вялі́кі, аб’ёмны

2. нязгра́бны, няўклю́дны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

стэрэаско́п, ‑а, м.

Аптычны прыбор, у якім два плоскія адлюстраванні прадмета зліваюцца ў адзін аб’ёмны малюнак.

[Ад грэч. stereos — аб’ёмны і skopeō — гляджу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стэрэаскапі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Аб’ёмны, прасторавы, рэльефны. Стэрэаскапічны малюнак.

2. Які дае аб’ёмныя, прасторавыя адлюстраванні прадметаў. Стэрэаскапічнае кіно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Эндавібратар, гл. Аб’ёмны рэзанатар

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Парожні рэзанатар, гл. Аб’ёмны рэзанатар

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

volumetric

[,vɑ:ljəˈmetrɪk]

adj.

аб’ёмны

volumetric capacity — ёмістасьць f.

volumetric flask — ме́рная ко́лба

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

валюміно́зны

(ад лац. volumen = аб’ём, том)

1) шматтомны;

2) вялікі, аб’ёмны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

стэрэагра́ма

(ад стэрэа- + -грама)

пара стэрэаскапічных здымкаў, якія даюць аб’ёмны вобраз.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

räumlich

1. a

1) прасто́равы

2) ёмісты, аб’ёмны

2. adv у прасто́равых адно́сінах

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

стэрэатэлеві́зар

(ад стэрэа- + тэлевізар)

тэлевізар, на экране якога ўзнаўляецца аб’ёмны адбітак, што перадаецца з тэлецэнтра.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)