Абшаво́ліваць, абшаволіць ’абкрадаць, абшукваць, абманваць’ (Нас. Доп.), абшаваліць ’тс’ (Юрч. Сін.). Да шаволіць (гл.) ’шавяліць’ (Бірыла, вусн. паведамл.). Параўн. вышаволіць ’выкрасці’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

rummage​2 [ˈrʌmɪdʒ] v. (in, about, around, through) капа́цца, ко́рпацца, шука́ць, абшу́кваць;

rummage around in a desk ко́рпацца ў пісьмо́вым стале́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rewidować

незак.

1. аглядаць; абшукваць;

2. рабіць праўку, папраўляць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dúrchsuchen, durchsúchen

vt шука́ць; абшу́кваць; агляда́ць (багаж і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

search

[sɜ:rtʃ]

1.

v.i.

1) шука́ць, абшу́кваць

2) перагляда́ць

3) дасьле́даваць, вышу́кваць

2.

n.

по́шукі pl. only.

•

- in search of

- search out

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

durchspüren

I dúrchspüren

vt чуць, адчува́ць (праз што-н.)

II durchspüren

vt абшу́кваць, разве́дваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ransack [ˈrænsæk] v.

1. (for) абшу́кваць, абша́рваць (дом, чамадан і г.д.);

ransack the town for a book абабе́гчы го́рад у по́шуках патрэ́бнай кні́гі

2. гра́біць, рабава́ць;

ransack smb.’s pockets абчы́сціць чые́-н. кішэ́ні

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fúmmeln

1.

vi разм. мітусі́цца, бе́гаць туды́-сюды́; халту́рыць

2.

vt абма́цваць, абшу́кваць; саскраба́ць, счышча́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Трасці́ ‘трэсці, калаціць’ (Некр. і Байк., Касп., Яруш., Сцяшк., Сл. ПЗБ), ‘абшукваць’ (Ласт.), трясці́ ‘трэсці’ (Бяльк.), трасты́ ‘моцна трэсці; шукаць’ (Клім.), ст.-бел. трасти, трести, трясти ‘трэсці’, ‘рабіць вобыск’ (ГСБМ). Гл. трэсці; сюды ж трасці́, вытраса́ць ‘пчол падглядаць — падбіраць мёд’ (брасл., паст., ЛА, 1), відаць, табуізаваны дзеяслоў з першасным значэннем ‘шукаць, вышукваць’. Пад уплывам асабовых і прыставачных формаў утворана траса́ць ‘трэсці’ (брасл., Сл. ПЗБ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ма́цаць, мацаю, мацаеш, мацае; незак., каго-што.

1. Датыкаючыся, распазнаваць што‑н., упэўнівацца ў чым‑н. Падарункі пайшлі па руках жанчын і дзяўчат, яны мацалі, разглядалі, прыцэньваліся да іх. Сабаленка. [Сярожа] аглядаў і мацаў кожную рэч, нібы правяраючы якасць усяго, што было ў пакоі. Шамякін.

2. Шукаць вобмацкам. У цёплыя дні Міколжа лазіў з бацькам у рэчку і мацаў ракаў. Лынькоў.

3. перан. Абшукваць. Роўнядзь ракі лізнуў кінжал пражэктара і некалькі хвілін асцярожна мацаў партызанскі бераг. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)