электраманта́ж, ‑у, м.

Мантаж электрычнага абсталявання, электрычных прыбораў, прыстасаванняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неабсталява́ны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае неабходнага абсталявання. Неабсталяваная майстэрня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

авіябудава́нне, ‑я, н.

Вытворчасць лятальных апаратаў, прыбораў і абсталявання для авіяцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радыёсістэ́ма, ‑ы, ж.

Комплекс радыёэлектроннага абсталявання, прызначаны для выканання пэўнай задачы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сантэ́хнік, ‑а, м.

Спецыяліст, які займаецца ўстаноўкай і наладкай санітарнага абсталявання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адміралце́йства, -а, н.

1. Месца пабудовы, абсталявання і рамонту ваенных караблёў (уст.).

2. У царскай Расіі і Англіі: міністэрства ваенна-марскога флоту; марское ведамства.

|| прым. адміралце́йскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

убо́гасць, ‑і, ж.

Уласцівасць, якасць або стан убогага. Убогасць абсталявання. Убогасць побыту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зно́швальнасць, ‑і, ж.

Спец. Страта якасцей, псаванне чаго‑н. пры выкарыстанні. Зношвальнасць абсталявання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электрапрамысло́васць, ‑і, ж.

Прамысловасць па вырабу электрычных машын і электрычнага абсталявання. Развіццё электрапрамысловасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сантэ́хнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Скарачэнне: санітарны тэхнік — спецыяліст, які займаецца ўстаноўкай і наладкай санітарнага абсталявання.

Інжынер-с.

Слесар-с. (спецыяліст па абслугоўванні цеплавой, водаправоднай і каналізацыйнай тэхнікі ў дамах).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)