éintauschen

vt (gegen A) абме́ньваць; мяня́ць (на што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

абме́н, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абменьваць — абмяняць і абменьвацца — абмяняцца.

2. Спец. Адна з форм вытворчых адносін, якая заключаецца ва ўзаемным адчужэнні прадуктаў працы і іншых аб’ектаў уласнасці на аснове добраахвотнага пагаднення.

•••

Абмен рэчываў — сукупнасць працэсаў, звязаных з ператварэннем рэчываў у жывых арганізмах у іх узаемадзеянні з навакольным асяроддзем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

áustauschen

vt (gegen A) абме́ньваць, мяня́ць (на што-н.)

Gedánken ~ — абме́ньвацца ду́мкамі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ашу́стаць ’абабраць’ (Жд.), ’абмануць, абхітрыць’ (Шат.), абшустаць (маладз., Янк. Мат.), рус. ошустать, польск. oszustać ’ашукаць’. Ад шустаць ’дзейнічаць хутка і з шумам; шастаць’, значэнне неабавязкова пад уплывам семантыкі польскага слова (згодна з Брукнерам, 385, позняй, узнікшай на базе вядомага ў XVII ст. szustać ’мяняць, абменьваць’), параўн. абшастаць, абшалёхаць і іншыя экспрэсіўныя ўтварэнні з шырокай семантыкай (у тым ліку ’абабраць’), шуснуць ’абсунуцца, упасці ўніз’ і ’хутка, не разглядаючы, памяняцца на рэчы’ (Бяльк.). Параўн. Фасмер, 3, 180 (звязвае ўслед за Міклашычам з шутить). Гл. ошуст.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мяня́ць

1. táuschen vt, úmtauschen vt, éintauschen vt (абменьваць); wéchseln vt, áuswechseln vt;

мяня́ць гро́шы Geld wéchseln;

2. (рабіць іншым) ändern vt, verändern vt, wéchseln vt;

мяня́ць по́гляд séine Méinung ändem

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

barter

[ˈbɑ:rtər]

1.

v.

мяня́ць, абме́ньваць, выме́ньваць, ве́сьці менавы́ га́ндаль

2.

n.

1) ме́навы га́ндаль, ба́ртэр -у m

2) абме́н тава́рамі, тавараабме́н -у m.

3) абме́ньваны тава́р

•

- barter away

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zamieniać

незак.

1. мяняць, абменьваць (што на што), замяняць (што чым); мяняцца;

2. w kogo/co ператвараць; пераварочваць у каго;

гл. zamienić

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wymieniać

незак.

1. выменьваць, абменьваць, заменьваць, замяняць;

wymieniać części maszyny — замяняць дэталі машыны;

2. называць, пералічаць, пералічваць;

wymieniać nazwiska obecnych — пералічваць прозвішчы прысутных

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

traffic

[ˈtræfɪk]

1.

n.

1) рух -у m. (ву́лічны, чыгу́начны); тра́нспарт -у m.

2) га́ндаль -лю m., э́кспарт-і́мпарт

2.

v.

ве́сьці га́ндаль, гандлява́ць; абме́ньваць

to traffic (in) illicit merchandise — гандлява́ць забаро́неным тава́рам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

exchange

[ɪksˈtʃeɪndʒ]

1.

v.t.

1) мяня́ць

2) выме́ньваць (валю́ту, тава́р); разьме́ньваць (гро́шы на драбне́йшыя)

3) мяня́цца (ме́сцамі), абме́ньвацца (ду́мкамі, но́тамі, ліста́мі)

4) абме́ньваць

to exchange shoes — абмяні́ць чараві́кі

5) абме́ньваць (пало́нных)

2.

n.

1) заме́на f., абме́н -у m.; ме́на f. (тава́раў, пало́нных, ду́мак)

exchange of goods — тавараабме́н -у m.

in exchange for — узаме́н за

2) бі́ржа f.

stock exchange — фіна́нсавая бі́ржа

3) цэнтра́льная ста́нцыя

a telephone exchange — цэнтра́льная тэлефо́нная ста́нцыя

•

- the rate of exchange

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)