трохвуго́льнік, -а,
Геаметрычная фігура,
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
трохвуго́льнік, -а,
Геаметрычная фігура,
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
правінцы́йна-абмежава́ны
прыметнік, адносны
| правінцы́йна-абмежава́ны | правінцы́йна- |
правінцы́йна-абмежава́нае | правінцы́йна-абмежава́ныя | |
| правінцы́йна-абмежава́нага | правінцы́йна-абмежава́най правінцы́йна-абмежава́нае |
правінцы́йна-абмежава́нага | правінцы́йна-абмежава́ных | |
| правінцы́йна-абмежава́наму | правінцы́йна-абмежава́най | правінцы́йна-абмежава́наму | правінцы́йна-абмежава́ным | |
| правінцы́йна-абмежава́ны ( правінцы́йна-абмежава́нага ( |
правінцы́йна-абмежава́ную | правінцы́йна-абмежава́нае | правінцы́йна-абмежава́ныя ( правінцы́йна-абмежава́ных ( |
|
| правінцы́йна-абмежава́ным | правінцы́йна-абмежава́най правінцы́йна-абмежава́наю |
правінцы́йна-абмежава́ным | правінцы́йна-абмежава́нымі | |
| правінцы́йна-абмежава́ным | правінцы́йна-абмежава́най | правінцы́йна-абмежава́ным | правінцы́йна-абмежава́ных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
гуртко́ўшчына, ‑ы,
Адсутнасць адзінства ўнутры партыі; дзейнасць,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адці́нак, ‑нка,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
створ, -а,
1. Частка прасторы,
2. Тое, што і створка.
3. Размяшчэнне двух прадметаў на адной лініі з вокам назіральніка, а таксама напрамак, вызначаны сумяшчэннем такіх прадметаў (
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
poczytalność
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
abstemious
1) стры́маны; памярко́ўны (асаблі́ва ў ядзе́ньні, піцьці́)
2) ве́льмі про́сты, абмежава́ны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Дабрабы́т ’дабрабыт’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
проста́чка
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сегме́нт, -а,
1. У геаметрыі: частка круга,
2. Адзін з многіх аднародных членікаў цела некаторых жывёл, а таксама адзін з некалькіх аднародных участкаў якога
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)