guardian [ˈgɑ:diən] n.

1. (of) страж, ахо́ўнік, вартавы́, абаро́нца;

a guardian of democracy страж, абаро́нца дэмакра́тыі

2. law апяку́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пабо́рнік, ‑а, м.

Заўзяты прыхільнік, абаронца каго‑, чаго‑н. Жывая слава пераможцам бою, Паборнікам і праўды і дабра. Астрэйка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

obrońca

м. абаронца;

obrońca ojczyzny — абаронца радзімы;

obrońca z urzędu юр. дзяржаўны абаронца (адвакат)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

защи́тница абаро́нца, -цы ж., абаро́ніца, -цы ж., засту́пніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

покрови́тельница засту́пніца, -цы ж.; апяку́нка, -кі ж.; абаро́нца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

defender [dɪˈfendə] n. абаро́нца;

a defender of human rights праваабаро́нца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

shield​1 [ʃi:ld] n.

1. шчыт, шы́льда

2. (against) абаро́на; абаро́нца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

апалаге́т

(гр. apologetes = прыхільнік, абаронца)

актыўны абаронца якой-н. ідэі, вучэння, парадкаў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

страж книжн., высок. вартавы́, -во́га м.; абаро́нца, -цы м.;

стражи приро́ды вартавы́я прыро́ды;

ве́рный страж ро́дины ве́рны вартавы́ (абаро́нца) радзі́мы;

страж поря́дка шутл., ирон. вартавы́ пара́дку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

obrończyni

ж. абаронца (жанчына)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)