Verbum

ёдафо́рм, -у, м.

Прэпарат ёду — крышталічны жоўты парашок, які выкарыстоўваецца ў медыцыне як антысептычны сродак.

ёкат, -у, М ёкаце, м.

Моцны крык з плачам.

ёкаць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ае; незак. (разм.).

1. Утвараць кароткі і адрывісты гук.

2. Раптоўна сціскацца, заміраць ад страху, хвалявання (пра сэрца).

Ёкае сэрца.

|| аднакр. ёкнуць, -не.

|| наз. ёканне, -я, н.

ёлка, -і, ДМ ёлцы, мн. -і, ёлак, ж.

1. Тое, што і елка.

2. Елка, упрыгожаная да свята Новага года і Каляд.

Навагодняя ё.

3. Пра навагодняе свята для дзяцей з песнямі, танцамі і гульнямі вакол упрыгожанай ёлкі.

Звадзіць сына на ёлку.

|| памянш.-ласк. ёлачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж. (да 1 і 2 знач.).

|| прым. ёлачны, -ая, -ае (да 2 і 3 знач.).

Ёлачныя цацкі.

ёлкі, -ая, -ае.

Прагорклы, з рэзкім непрыемным пахам (пра нясвежыя тлушчы).

Ёлкае сала.

|| наз. ёлкасць, -і, ж.

ёлкнуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; незак.

Станавіцца ёлкім.

Сала пачало ё.

ёлуп, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм., лаянк.).

Бесталковы, тупы чалавек; дурань, асталоп.

ёлупень, -пня, мн. -пні, -пняў, м. (разм., лаянк.).

Тое, што і ёлуп.

ёмістасць, -і, ж.

1. гл. ёмісты.

2. Пасудзіна, рэзервуар для вадкіх, сыпучых і газападобных цел.

Напоўніць ё. газам.

ёмісты, -ая, -ае.

1. Здольны змясціць у сабе вялікую колькасць чаго-н.

Ёмістая пасудзіна.

2. перан. З багатым унутраным зместам, сэнсам.

Ё. характар героя.

|| наз. ёмістасць, -і, ж.

Ё. рэзервуара.

Ё. фразы.

Ё. вобразных сродкаў.