грудабру́шны, ‑ая, ‑ае.

Які раздзяляе грудную і брушную поласці (пра перапону, дыяфрагму).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

густо́ўны, ‑ая, ‑ае.

Пра што‑н., зробленае з добрым густам. Густоўны касцюм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дадра́цца, ‑дзярэцца; зак.

Разм. Канчаткова падрацца, знасіцца (пра адзенне, абутак і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бязма́тачны, ‑ая, ‑ае.

У пчалярстве — які застаўся без маткі (пра вулей, рой).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бясфа́бульны, ‑ая, ‑ае.

Які но мае фабулы (пра літаратурны твор і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вадале́й, ‑я, м.

Разм. Пра таго, хто многа, але беззмястоўна піша, гаворыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апява́льнік, ‑а, м.

Той, хто ўслаўляе, славіць каго‑, што‑н. (пра паэтаў).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арагаве́ць, ‑ее; зак.

Зацвярдзець, ператварыцца ў рагавую луску (пра вонкавыя слаі скуры).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́каласаваць, ‑суе; зак.

Выпусціць колас (пра збожжавыя расліны). Выкаласавала жыта на палетках.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адклява́ць, ‑клюе; зак., каго-што.

Клюючы, ад’есці, адарваць (пра рыбу). Адкляваць чарвяка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)