прагу́л м. (mútwilliges) Árbeitsversäumnis n -ses, -se; Schwänzen n -s (урокаў) разм. Bláumachen n -s, Árbeitsbummelei f -; bláuer Móntag (пасля свята і пад.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кало́к м.

1. памянш. Pflock m -s, Pflöcke;

2. (драўляны гвозд) Hólznagel m -s, -nägel;

3. (у скрыпкі і пад.) Wírbel m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

па́пка ж.

1. (пад паперы) Áktendeckel m -s, -; (скорасшывальнік) Áktenordner m -s, -;

2. камп. Órdner m;

рабі́ць [ствара́ць] па́пку для фа́йлаў éinen Órdner áblegen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

па́ра​II ж. (стан вады) Dampf m -(e)s, Dämpfe;

ад ко́ней ідзе́ па́ра die Pférde dámpfen;

быць пад па́раю únter Dampf stéhen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

апа́льванне н.

1. Behéizung f -;

2. тэх. Glühen n -s; Brénnen n -s (цэглы і пад.); Rösten n -s, Kalziníeren n -s (метала)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

◎ Мы́ха — у выразе пад мылу ’пад паху’ (Ян.). Можна дапусціць кантамінацыю лексем мышца і ηάχα (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

на́жма

1. Крынічнае месца на схіле ўзгорка, дзе заўсёды сочыцца вада (Зах. Бел. Др.-Падб., Слаўг.); гразкае месца (Нас.); дрыгвяное месца пад гарой (Слаўг.). Тое ж нажы́м, на́ціск, на́ціскі (Рэч., Слаўг.), напор (БРС).

2. Вялікая колькасць вады пад снегам або пад лёдам у час адлігі (Слаўг., Смален. Дабр.). Тое ж нажы́м (Слаўг., Смален. Дабр.), нажор (Мсцісл. Юрч.), на́стлыш (Азяр. Касп.).

3. Прыліў вады ў рэчку; напор вады на плаціну (Слаўг.). Тое ж напор, на́ціск (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

антрапафо́бы

(ад антрапа- + -фоб)

расліны і жывёлы, якія не пераносяць змены ўмоў існавання пад уплывам дзейнасці чалавека, напр. адоніс, кавыль не церпяць узмоцненай пасьбы, касьбы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

відыко́н

[ад лац. vid(ere) = бачыць + гр. eikon = адлюстраванне]

перадавальная тэлевізійная трубка, якая дзейнічае ў залежнасці ад змены электрычнага супраціўлення фотаадчувальнага слоя пад уплывам святла.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыкта́нт

(ад лац. dictare = дыктаваць)

вучэбная або праверачная пісьмовая работа па правапісу, што ўяўляе сабой запісванне тэксту пад дыктоўку з далейшым аналізам правільнасці яго напісання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)