Verbum

начыстату́, прысл. (разм.).

Тое, што і начыстую (у 2 знач.).

начысту́ю, прысл. (разм.).

1. Цалкам; начыста.

Лён вымалочваецца н.

2. Нічога не ўтойваючы; без хітрыкаў; шчыра.

Гаварыць н.

начы́сціцца, -чы́шчуся, -чы́сцішся, -чы́сціцца; зак.

Старанна пачысціць на сабе вопратку, абутак.

|| незак. начышча́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

начы́сціць, -чы́шчу, -чы́сціш, -чы́сціць; -чы́шчаны; зак.

1. што. Старанна вычысціць.

Н. медалі.

2. чаго. Чысцячы, нарыхтаваць.

Н. бульбы.

|| незак. начышча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

начы́таны, -ая, -ае.

Які набыў грунтоўныя веды ў выніку чытання.

Н. студэнт.

|| наз. начы́танасць, -і, ж.

начыта́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак., чаго.

Удосталь пачытаць.

Н. вершаў.

|| незак. начы́твацца, -аюся, -аешся, -аецца.

начыта́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; начы́таны; зак., што і чаго.

Прачытаць у нейкай колькасці.

Н. многа кніг.

|| незак. начы́тваць, -аю, -аеш, -ае.

начэ́пліваць гл. начапіць.

начэ́рпаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., чаго.

Чэрпаючы, набраць.

Н. вады.

|| незак. начэ́рпваць, -аю, -аеш, -ае.

начэ́рчваць гл. начарціць.