Verbum

перагаво́рны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для размовы (па тэлефоне і пад.). Перагаворны пункт тэлефоннай станцыі.

прабо́йнік, ‑а, м.

Ручны інструмент для прабівання дзірак у метале, камені, скуры і пад.

прапе́лер, ‑а, м.

Паветраны вінт, які прыводзіць у рух самалёт, аэрасані, глісер і пад.

[Ад лац. propellere — гнаць, пхаць уперад.]

прэс-аташэ́, нескл., м.

Супрацоўнік дыпламатычнага прадстаўніцтва (пасольства, місіі і пад.) па пытаннях друку.

радыёабсталява́нне, ‑я, н.

Сукупнасць прылад, прыстасаванняў і пад., неабходных для ажыццяўлення радыёсувязі. Радыёабсталяванне карабля.

разрэ́джвальнік, ‑а, м.

Спец. Вадкасць для разрэджвання розных фарбавальных рэчываў (лакаў, фарбаў і пад.).

рукапаціска́нне, ‑я, м.

Пацісканне адзін аднаму правай рукі ў знак прывітання, падзякі і пад.

рэйсшы́на, ‑ы, ж.

Вялікая чарцёжная лінейка з перакладзінай пад прамым вуглом з аднаго канца.

[Ням. Reißschiene.]

саломатранспарцёр, ‑а, м.

Абсталяванне для перадачы саломы пасам па канвееры па тарпу і пад.

семафо́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак.

Разм. Сігналізаваць (флажкамі, сігнальным апаратам і пад.). Семафорыць рукамі.