Verbum

сілкава́нне, -я, н.

1. гл. сілкаваць.

2. Тое, што забяспечвае нармальнае дзеянне, функцыянаванне чаго-н. (спец.).

С. для радыёпрыёмніка.

сіно́дзік, -а, мн. -і, -аў, м.

У праваслаўнай царкве: кніга запісу імён памерлых для памінання іх у час набажэнства.

сінхратро́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Адзін з відаў установак для паскарэння руху электронаў.

|| прым. сінхратро́нны, -ая, -ае.

сінхрафазатро́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Адзін з відаў установак для паскарэння руху пратонаў.

|| прым. сінхрафазатро́нны, -ая, -ае.

скат¹, -а, М ска́це, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Камплект колаў для воза, вагона, паравоза.

|| прым. ска́тны, -ая, -ае.

скрэ́пер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Землярыйна-транспартная машына для капання, перавозкі і ўкладкі грунту.

|| прым. скрэ́перны, -ая, -ае.

сокавыціска́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Апарат або прыстасаванне для выціскання соку з пладоў, ягад, гародніны.

спажы́ўны, -ая, -ае.

1. Прызначаны для яды, спажывання.

Спажыўныя расліны.

2. Тое, што і пажыўны.

|| наз. спажы́ўнасць, -і, ж.

старо́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

1. Памяшканне для стоража, невялікая хатка.

2. Жанчына-стораж (разм.).

сту́дня, -і, мн. -і, -яў, ж.

Калодзеж, умацаваная зрубам вузкая і глыбокая яма для атрымання вады з ваданоснага слоя.