steadfast

[ˈstedfæst]

adj.

1) усто́йлівы, непахі́сны; ляя́льны

steadfast man — непахі́сны чалаве́к

2) вы́трыманы (пра хара́ктар)

3) усто́йлівы; мо́цны, трыва́лы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

thunderbolt

[ˈӨʌndərboʊlt]

n.

1) мала́нка з гро́мам

2) Figur. не́шта нечака́нае; гром зь я́снага не́ба

3) Figur. дынамі́чны чалаве́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

many-sided

[,meniˈsaɪdɪd]

adj.

1) шматбако́вы (напр. дамо́ва)

2) рознабако́вы, разнаста́йны

a many-sided person — чалаве́к з рознабако́вымі здо́льнасьцямі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

mule

[mju:l]

n.

1) мул -а m.

2) informal дурны́ або́ упа́рты чалаве́к

3) мюль-машы́на f. (для прадзе́ньня)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

emotional

[ɪˈmoʊʃənəl]

adj.

1) эмацы́йны чалаве́к)

emotional disturbance — эмацы́йная неўраўнава́жанасьць

2) крана́льны (прамо́ва, му́зыка)

3) па́лкі, гара́чы а́клік)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Брыта́н ’сабака англійскай пароды’, ’таўсцяк’ (Нас.), чалавек моцнага складу’ (Клім.). Параўн. укр. брита́н ’бульдог, парода вялікіх сабак’. Усё гэта запазычанне з польск. brytan ’сабака’ (першапачаткова ’брытанскі, англійскі сабака’, гл. Брукнер, 43). Адсюль пераносна ’таўсцяк, моцны чалавек’, гл. Кюнэ, Poln., 46. Параўн. брысь2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Бурук ’нелюдзімы чалавек’(Яўс.). Як і шмат іншых экспрэсіўных слоў, не вельмі яснага паходжання. Магчыма, да буры́ць (гл.). Параўн. рус. дыял. бури́ть ’лаяць’. Не выключаецца таксама сувязь з біру́к ’воўк’ (гл.), рус. бирю́к ’тс’, якое пераносна ўжываецца і ў значэнні ’нелюдзімы чалавек’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лапы́ра ’няцямкі чалавек, які з расстаўленымі рукамі ўсюды сунецца’ (КЭС, лаг.). Рэгіянальнае ўтварэнне ад лапах (гл.) і суф. ‑ыр‑а (прасл. ‑уга). Параўн. рус. лапыш ’мянушка чалавека з вялікімі рукамі’ і ўкр. тупіір ’тупы чалавек’. Не выключана магчымасць кантамінацыі лапа і тапьірыць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вадзі́льшчыкчалавек, што водзіць коней’ (Мат. Гом.). Параўн. важдай ’тс’. Да вадзіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Выдрэ́ць ’рабіцца смялей, станавіцца дзёрзкім’ (Нас.). Ад выдра2 ’пранырлівы, хітры чалавек’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)