аво́й, выкл.

Разм. Выгук пры выказванні здзіўлення, захаплення і пад. [Таццяна:] — Авой, туман які! Зарыцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агня...,

Першая частка складаных слоў, якая адпавядае слову «агонь», напрыклад: агнястрэльны, агнякрылы і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двая́ка, прысл.

Двума спосабамі, у двух відах, формах і пад. Задачу можна рашыць дваяка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двоеўла́ддзе, ‑я, н.

Адначасовае існаванне дзвюх улад (у адной краіне, горадзе, арганізацыі і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

душашчыпа́льны, ‑ая, ‑ае.

Разм. іран. Сентыментальны, чуллівы (пра музыку, прамову і пад.). Душашчыпальны раманс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыплако́к, ‑а, м.

Род шарападобных бактэрый (узбуджальнікаў хвароб, сапрафітаў і пад.), якія размяшчаюцца парамі.

[Ад грэч. doplóos — двайны і kókkos — зерне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калду́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак., што.

Разм. Блытаць, кудлачыць (пра валасы, шэрсць і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кампе́ндыум, ‑а, м.

Уст. Сціслы выклад асноўных палажэнняў якой‑н. навукі, даследавання і пад.

[Ад лац. compendium — зберажэнне, эканомія.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канавакапа́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для капання канаў, траншэй і пад. Канавакапальны плуг. Канавакапальная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

катаніза́цыя, ‑і, ж.

Спец. Перапрацоўка лубянога валакна (ільну, канапель і пад.) у бавоўнападобную масу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)