Verbum

паскара́льнік, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

Устройства, устаноўка для паскарэння якіх-н. працэсаў, руху чаго-н.

Пнеўматычны п.

пасы́лка², -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

У логіцы: суджэнне, якое служыць асновай для вываду.

Правільная п.

пасы́льны, -ая, -ае.

Які служыць для пасылкі куды-н. з даручэннямі.

Пасыльная машына.

Выклікаць каго-н. праз пасыльнага (наз.).

паце́ха, -і, ДМ -це́се, мн. -і, -це́х, ж.

Забава, весялосць.

Усім на пацеху.

Зрабіць што-н. для пацехі.

пачына́ючы, -ая, -ае.

Які нядаўна распачаў якую-н. дзейнасць, які-н. род заняткаў.

П. паэт. Дапаможнік для пачынаючых (наз.).

адраі́ць, -раю́, -раі́ш, -раі́ць; -раі́м, -раіце́, -рая́ць; -ро́ены; зак., каго-што (спец.).

Аддзяліць частку пчол для ўтварэння новага рою.

акардэо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Храматычны гармонік з клавіятурай фартэпіяннага тыпу для правай рукі.

|| прым. акардэо́нны, -ая, -ае.

алгары́тм, -у, м. (спец.).

Сукупнасць паслядоўных дзеянняў, правіл для рашэння пэўнай задачы.

А. здабывання кораня.

|| прым. алгарытмі́чны, -ая, -ае.

апраўда́нне, -я, н.

1. гл. апраўдаць.

2. Довад, якім можна апраўдаць, вытлумачыць што-н.

Для яго ўчынкаў няма апраўдання.

ардына́рац, -рца, мн. -рцы, -рцаў, м.

Ваеннаслужачы пры камандзіру або пры штабе для службовых даручэнняў.

|| прым. ардына́рачны, -ая, -ае.