Разм. Дурнаваты, бесталковы або з дзівацтвамі чалавек. Пад вонкавай наіўнасцю афіцэр так і не разгадаў хітрасці, палічыў мяне за прыдурка і не аддаў паліцыянту.Карпюк.Пакідалі п’янчугі ці прыдуркі Газет абрыўкі, шкло, шматкі праграм.Панчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзвы́нкаць
1. (пра шкло, металі г. д.) klírren vi; rásseln vi;
2. (пра насякомых) súmmen vi, súrren vi, brúmmen vi
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
◎ Лаба́к1 ’закот; трохвугольны схіл страхі над папярочнай сцяной·’ (Нар. сл., светлаг., ДАБМ, к. 230). Рэгіянальнае ўтварэнне ад лоб з (гл.) і суф. ‑ак < ‑akъ (Сцяцко, Афікс. наз., 146). Гл. таксама лабякі.
◎ Лаба́к2 ’пярэдняе вясло’ (Мат. Гом.). Да лобі (гл.). Матывацыя: ’тое, што наперадзе’, параўн. лабавое шкло. Аналагічна ў іншых ’мовах, напр.: вепс. регатела (ад perą ’задні, дальні; карма, задок’ і тела ’вясло’).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Стака́н — у вузкіх тэрміналагічных значэннях (ТСБМ) запазычана з рус.стака́н (Крукоўскі, Уплыў, 43); у народнай мове стака́н, стага́н ‘шклянка’ (Гарэц., Сл. ПЗБ, Жд., 1, 3, ЛА, 4), стака́н, штака́н ‘тс’ (ТС), стака́н ‘шкло на лямпу’ (Мат. Гом.), пранікненне з рускай, у тым ліку з экспрэсіўным азванчэннем к > г. Стага́н ‘чыгун (посуд)’ (Мат. Гом.; брасл., Сл. ПЗБ) у выніку кантамінацыі з сага́н ‘гаршчок, чыгун’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
усляпу́ю, прысл.
Нічога не бачачы; наўгад. Страляць усляпую. □ Ісці ўсляпую, не ведаючы мясцовасці і не маючы ўяўлення ў небяспеку, якая нас чакае, не было ніякага сэнсу.С. Александровіч.Алёша ўсляпую намацаў лямпу, зняў з яе шкло і адшукаў пальцамі кнот.Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
crystal
[ˈkrɪstəl]1.
n.
1) крышта́ль -я́m.
2) крышта́ль -ю́, хруста́ль-ю́m.
а) крышта́льнае шкло
б) вы́рабы з крышталю́
3) шке́льца, шкло(для ручно́га гадзі́ньніка)
4) Radio крышта́лік -а m.
2.
adj.
1) крышталёвы, крышта́льны, хруста́льны
a crystal vase — крышталёвая ва́за
2) чы́сты, празры́сты (як крышта́ль)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Knacks
m -es, -e
1) трэск, хруст
2) раско́ліна
das Glas hat éinen ~ bekómmen — шкло трэ́снула
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
дэкалькама́нія
(фр. décalcornanie)
1) спосаб паліграфічнага пераносу каляровых малюнкаў на паперу, шкло, фарфор і іншыя матэрыялы;
2) малюнак, зроблены такім спосабам (параўн.дыяфанія).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
АБСІДЫЯ́Н
(ад лац. Obsidianus lapis) камень Абсідыя),
прыроднае вулканічнае шкло чорнага, цёмна-шэрага, карычневага, чырвонага колераў, з рэжучым сколам. Бляск шкляны. Цв. 5. Шчыльн. 2500—2600 кг/м³. Лёгка паліруецца. Утвараецца пры хуткім ахалоджванні вязкай кіслай лавы. Выкарыстоўваецца як напаўняльнік лёгкіх бетонаў і вырабны камень.