зві́лісты, ‑ая, ‑ае.
Са звілінамі, заваротамі, загібамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зві́лісты, ‑ая, ‑ае.
Са звілінамі, заваротамі, загібамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
інтрыга́н, ‑а,
Той, хто робіць інтрыгі (у 1 знач.); нагаворшчык.
[Фр. intrigant.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
інфекцыяні́ст, ‑а,
Урач, спецыяліст па інфекцыйных хваробах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
касаго́р, ‑а,
Схіл гары, пагорка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
красаві́цкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да красавіка, уласцівы красавіку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
круп, ‑у,
Запаленне гартані і трахеі, якое суправаджаецца цяжкім дыханнем і задышкай.
[Англ. croup.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
матро́скі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да матроса, матроскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мяле́ць, ‑ее;
Рабіцца мелкім, неглыбокім (пра вадаёмы).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наве́шаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Павесіць, навесіць на што‑н. вялікую колькасць чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
насі́лкі, ‑лак;
Прыстасаванне для пераноскі грузаў або людзей (звычайна складаецца з дзвюх жэрдак з драўляным або палатняным насцілам).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)