Verbum

мела́нж, ‑у, м.

Спец. Сумесь валокнаў пражы, афарбаваных у розныя колеры; тканіна з гэтай пражы.

[Ад фр. mélange — сумесь.]

мухая́р, ‑у, м.

Гіст. Баваўняная тканіна з дабаўленнем шэрсці або шоўку. З мухаяру шылі сурдуты.

[Араб. muhajjar.]

мухая́равы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мухаяру. Мухаяравая тканіна. // Пашыты з мухаяру. Мухаяравая кофта.

мяшо́чны і мяшэ́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мяшка, мяшкоў. Мяшочная тканіна. Мяшочныя іголкі.

нейло́н, ‑у, м.

Сінтэтычнае штучнае валакно з поліамідных смол, а таксама тканіна з такога валакна.

[Англ. nylon.]

падкла́дачны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць, прызначаецца для падкладкі (у 1 знач.). Падкладачная тканіна. Падкладачныя скуры.

паплі́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да папліну. Паплінавая тканіна. // Пашыты з папліну. Паплінавая сукенка.

перло́н, ‑у, м.

Прынятая ў Германіі назва поліаміднага валакна, а таксама тканіна з такога валакна.

пруне́ль, ‑і, ж.

Тонкая моцная тканіна, якая ідзе на верх для абутку, на абіўку мэблі.

[Фр. prunelle.]

равенду́к і равенту́х, ‑а, м.

Грубая льняная тканіна, парусіна, якая ўжывалася раней пераважна для парусоў.

[Ад гал. ruwendock.]