candle

[ˈkændəl]

n.

1) сьве́чка f.

2) сьве́чка (адзі́нка вымярэ́ньня сі́лы сьвятла́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wilt

[wɪlt]

v.i.

1) вя́нуць

2) тра́ціць сі́лы, сла́бнуць

3) занепада́ць ду́хам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Скле́йны (скле́йный) ‘умелы, панятлівы’ (Юрч. Фраз. 1), скле́йна ‘ўмела, па-майстэрску’ (Юрч. Вытв.). Няясна; магчыма, ад размоўнага мець клей (клёк) у галаве ‘быць разумным’, параўн. клій ‘жыццёвыя сілы’ (кам., Жыв. НС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Lándmacht

f -, -mächte

1) кантынента́льная дзяржа́ва

2) вайск. сухапу́тныя [сухазе́мныя] сі́лы [во́йскі]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Lébensgeister

pl жыццёвыя сі́лы

séine ~ wúrden wíeder wach — ён ажыві́ўся

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hínfällig

a хі́сткі, трухля́вы, сла́бы

~ wérden — слабе́ць, тра́ціць сі́лы; парахне́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Fluktuatión

f -, -en

1) цяку́часць (рабочай сілы)

2) фіз. хіста́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ане́ксія, ‑і, ж.

Далучэнне пры дапамозе сілы якой‑н. краіны або яе часткі да другой дзяржавы.

[Ад лац. annexio — далучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасі́ліцца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; зак.

Празмерна напружваючы сілы, змучыць, надарваць сябе. Перасіліўся конь у цяжкім возе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зало́жна, прысл.

Абл. Бесперапынна, настойліва, упарта. Антось заложна і цярпліва У землю ўкладваў свае сілы. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)