паця́ўкаць, ‑ае; зак.
Разм. Цяўкаць некаторы час; цяўкнуць некалькі разоў. Сабака сваё зрабіў і толькі, каб не адразу парваць знаёмства з хлопцамі, адбегся і, вінавата аблізваючыся, пацяўкаў і падаўся дадому. Сташэўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хандры́ць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак.
Знаходзіцца ў стане хандры; сумаваць, тужыць. — Чалавек прывыкае да людзей і, калі адзін апынецца, пачынае хандрыць. Гурскі. Жонка вядзе сваё: — Хандрыць пачынаеш, Іван. Нядобрыя сімптомы. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шчо́драсць, ‑і, ж.
Уласцівасць шчодрага. То з усёй сваёй сціплай шчодрасцю, то цьмяна, праз хмарку месяц ліў сваё святло на зямлю. Кулакоўскі. Ён [Глебка] захапляўся краем родным, Як сейбіт шчодрасцю палёў. Прыходзька.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
her
[hɜ:r]
1.
pron., acc. of she
яе́
2.
adj.
е́йны, е́йная, е́йнае; свой, свая́, сваё
Mother loves her children — Ма́ці лю́біць сваі́х дзяце́й
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
scowl
[skaʊl]
1.
v.i.
хму́рыцца, насу́плівацца
2.
v.t.
выка́зваць са зло́сьцю
to scowl one’s disapproval — вы́казаць зло́сна сваё незадавальне́ньне
3.
n.
пану́ры, змро́чны вы́гляд
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
vindicate
[ˈvɪndɪkeɪt]
v.t.
1) апра́ўдваць
2) адсто́йваць, абараня́ць
The heir vindicated his claim to the fortune — Спадкае́мец адстая́ў сваё пра́ва на нале́жнае яму́ бага́цьце
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
gamble2 [ˈgæmbl] v.
1. гуля́ць (у азартныя гульні, на скачках, біржы і да т.п.)
2. (on) рызыкава́ць
gamble away [ˌgæmbləˈweɪ] phr. v. прайгра́ць, прагуля́ць;
Нe gambled away all his fortune. Ён прайграў/прагуляў усё сваё багацце.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Stultus est, qui cupida cupiens cupienter cupit
Неразумны той, хто заўзята прагне ажыццявіць усе жаданні.
Глуп тот, кто страстно желает осуществить все желания.
бел. Дурному хоць кол на галаве чашы, то ён усё сваё.
рус. Дурак думает, что всё будет так, как ему хочется.
фр. De sot homme sot songe (У глупого человека и мечты глупые).
англ. Fools never know when they are well (Дураки никогда не знают, когда им хорошо).
нем.
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
бу́ркала, ‑ы, ДМ ‑е, Т ‑ам, м.; ДМ ‑е, Т ‑ай (‑аю), ж.
Разм. жарт. Пра чалавека, які любіць выказваць сваё нездавальненне па дробязях. [Ліда:] — Ніначка, які.. [Грыша] ў цябе буркала. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адту́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм.
1. Прайсці пэўную адлегласць. [Мікалай:] — Пехатой вёрст трыццаць.. адтупаў. Пальчэўскі.
2. Скончыць, перастаць хадзіць па якой‑н. прычыне. Адтупаў, адхадзіў сваё па зямлі дарагі чалавек — маці. Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)