strenuous [ˈstrenjuəs] adj.

1. напру́жаны, ця́жкі;

strenuous efforts ця́жкія намага́нні

2. энергі́чны, стара́нны (пра чалавека);

a strenuous supporter заўзя́ты прыхі́льнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unionist [ˈju:niənɪst] n.

1. член прафсаю́за, член трэд-юніёна

2. Unionist юніяні́ст, прыхі́льнік захава́ння Паўно́чнай Ірла́ндыі ў скла́дзе Аб’ядна́нага Карале́ўства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адэ́пт, ‑а, М ‑пце, м.

1. Азнаёмлены з тайнамі якога‑н. вучэння, секты і пад.

2. перан. Заўзяты паслядоўнік, прыхільнік якога‑н. вучэння, ідэі. Адэпты анархізму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэстаўра́тар, ‑а, м.

1. Спецыяліст па рэстаўрацыі прадметаў мастацтва, старых помнікаў і пад.

2. Прыхільнік рэстаўрацыі (у 2 знач.); той, хто імкнецца вярнуць, аднавіць стары палітычны лад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ardent [ˈɑ:dnt] adj. па́лкі; гара́чы; палымя́ны;

an ardent desire гара́чае жада́нне;

an ardent lover па́лкі палюбо́ўнік;

an ardent supporter заўзя́ты прыхі́льнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

абскура́нт

(лац. obscurans, -ntis = які зацямняе)

прыхільнік абскурантызму, рэакцыянер, цемрашал.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

канфармі́ст

(англ. conformist, ад лац. conformis = падобны)

прыхільнік англіканскай царквы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

касмапалі́т, ‑а, М ‑ліце, м.

1. Прыхільнік касмапалітызму; чалавек, які лічыць, што ён не належыць ні да якой нацыянальнасці.

2. Расліна або жывёліна, якая распаўсюджваецца па ўсім свеце.

[Ад грэч. kosmopolítēs — грамадзянін свету.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утылітары́ст, ‑а, М ‑сце, м.

1. Паслядоўнік, прыхільнік утылітарызму (у 2 знач.).

2. Чалавек, які імкнецца з усяго атрымліваць выгаду, карысць, расцэньвае ўсё толькі з практычнага пункту гледжання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

booster [ˈbu:stə] n.

1. tech. бу́стар, узмацня́льнік; паскара́льнік;

2. med. дадатко́вы ўзмацня́льны сро́дак

3. раке́та-но́сьбіт

4. AmE абаро́нца, прыхі́льнік (у палітыцы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)