падцвісці́, ‑цвіце; зак.

Разм. Пакрыцца цвіллю ў некаторых месцах; крыху зацвісці. Сыр падцвіў. Хлеб падцвіў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паме́рклы, ‑ая, ‑ае.

Няяркі, цьмяны. З.. [узгорка] адкрыўся знаёмы малюнак, крыху памерклы пры заходзячым сонцы. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паша́ркваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Шаркаць злёгку, крыху або час ад часу. Пашаркваць нагамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

елкава́ты, ‑ая, ‑ае.

Крыху елкі. У хаце .. пахла свежым хлебам і елкаватым салам. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

віднава́та, безас. у знач. вык.

Не зусім цёмна, крыху відно. Угары было яшчэ віднавата. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

худава́ты, ‑ая, ‑ае.

Крыху худы. [Якім] шырока размахнуўся, здзеў з сваіх худаватых плеч шэрую .. світку. Нікановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пажо́ўкнуць gelb wérden; vergílben vi (s);

пажо́ўкнуць ад ча́су im Lauf(e) der Zeit vergílben;

кры́ху пажо́ўкнуць leicht ángilben

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падра́ць, -дзяру́, -дзярэ́ш, -дзярэ́; -дзяро́м, -дзераце́, -дзяру́ць; -дзяры́; -дра́ны; зак.

1. што. Тое, што і парваць (у 1 і 2 знач.).

П. паперу.

П. адзенне.

2. каго. Разрываючы, забіць усіх, многіх (пра драпежных птушак, звяроў).

Каршун падраў многа курэй.

3. чаго. Пацерці на тарцы нейкую колькасць чаго-н.

П. крыху бульбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падтачы́ць, -тачу́, -то́чыш, -то́чыць; -то́чаны; зак.

1. што. Натачыць крыху.

П. сякеру.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), што. Пашкодзіць, раз’ядаючы знутры, знізу (пра чарвей і пад.).

Шашаль падтачыў бярвенне.

3. перан., каго-што. Аслабіць, прывесці ў заняпад.

Падточанае здароўе.

Гэта хвароба падтачыла яго.

|| незак. падто́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падці́снуць, -ну, -неш, -не; -ні́; -нуты; зак.

1. што. Мацней увязаць або закруціць.

П. воз з сенам.

П. гайкі.

2. што. Сагнуўшы, сціснуўшы, падцягнуць пад сябе.

П. пад сябе ногі.

П. губы.

3. перан. Крыху павялічыцца (пра мароз, холад; разм.).

Была адліга, а потым падціснуў мароз.

|| незак. падціска́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)