папрыпіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Прыпяць усіх, многіх. Папрыпіналі [мужчыны] коней, разлажылі агонь, перакусілі чаго было дый пачалі на начлег майстравацца. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парако́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Воз, павозка, запрэжаныя парай коней. На настаўніцкі двор уз’ехала натоптаная сенам скарбовая параконка. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канапа́с, ‑а, м.

Той, хто пасе коней. Дождж ліў каля гадзіны. На канапасах не было сухой ніткі, але ніхто не чуў холаду. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гіт, ‑у, М гіце, м.

Прабег каня на кароткую адлегласць (у конна-рысістым спорце).

•••

Мёртвы гіт — прыход коней да фінішу з аднолькавай скорасцю.

[Англ. heat.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kareta

ж. карэта;

kareta zaprzężona w sześć koni — карэта, запрэжаная шасцёркай коней

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ujarzmiać

незак. кніжн. занявольваць, скараць; падпарадкоўваць;

ujarzmiać dzikie konie — аб’язджаць дзікіх коней

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Насос 1 ’запаленне неба (у коней)’ (Гарэц., Бяльк.), насосы ’пухліна дзёснаў за пярэднімі зубамі’ (Клім., Пятк.), рус. насосы ’тс’, ’малочніца ў дзяцей’, польск. nasosy ’запаленне дзёснаў у коней’. Да ссаць (гл. Фасмер, 3, 47).

Насос 2 ’нагар (у люльцы)’ (ТС). Гл. ссаць ’смактаць’, параўн. нассацца ’насмактацца’ (ТС).

Насос 3 ’сала, якое соліцца ў расоле’ (Сл. ПЗБ). Да насса́ць ’насядуць’, гл. ссаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Наўсцяж ’на працягу, на ўсёй працягласці’ (Нас.), ’цугам; кругам, суцэльнай паласой, сцяной, кальцом’ (Гарэц.), ’адзін за адным, гужам, цугам (пра коней)’ (Мал.), ’адзін за адным, выцягнуўшыся (пра бег коней)’ (Янк. 2), ’насцеж’ (Сл. ПЗБ), укр. навстяж, навстіж ’тс’. Гл. усцяж ’удоўж, на працягу’; значэнне ’насцеж’ узнікла ў выніку збліжэння блізкіх па гучанню слоў (Шуба, Прыслоўе, 116), параўн. наўсцеж ’насцеж’ (Ян., ТС), гл. насцеж.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

По́ні ’парода нізкарослых коней’ (ТСБМ). З англ. pony ’тс’, што, відаць, з шатл. кельц. pown(e)y ’тс’, паходжанне якога няяснае.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

saddlery

[ˈsædləri]

n., pl. -dleries

1) ры́марства n.

2) рыма́рня f.

3) сёдлы, ву́праж f., рышту́нак для ко́ней

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)