Valet

I

[va'lεt] і [va'le:]

n -s, -s уст. развіта́нне

j-m, éiner Sáche (D) ~ ságen — развіта́цца [разлучы́цца] з кім-н., чым-н. назаўсёды

II

[va'le:]

m -s, -s карт. вале́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

во́чка ж

1. (памянш.-ласк) Äuglein n -s, -;

2. (адтуліна) Loch n -(e)s, Löcher; Gúckloch n (дзвярное);

3. карт Áuge n -s, -n;

4. (у бульбы) Áuge n -s, -n;

5. (пры вязанні) Másche f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

захо́дзіць несов.

1. в разн. знач. заходи́ть, заха́живать; (попутно, мимоходом — ещё) завора́чивать; (о светилах — ещё) зака́тываться, сади́ться;

2. карт. ходи́ть;

1, 2 см. зайсці́;

◊ ро́зум за ро́зум з. — ум за ум захо́дит

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пабі́ты

1. разби́тый, поби́тый; переби́тый, переколо́ченный;

2. поби́тый, переби́тый;

3. поби́тый, изби́тый, поколо́ченный;

4. поби́тый;

5. разг. исконопа́ченный;

6. поби́тый;

7. карт. уби́тый, покры́тый;

1-7 см. пабі́ць 1-5, 7, 9

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Scháfskopf

m -es, -köpfe разм. ду́рань, ёлупень; карт. казёл, ду́рань (гульня) =schaft суф. назоўнікаў ж.р., утварае:

1) назвы стану або ўласцівасці: Féindschaft варо́жасць

2) назоўнікі зборнага значэння: Studéntenschaft студэ́нцтва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

масць ж., в разн. знач. масть;

ко́ні адно́й ма́сці — ло́шади одно́й ма́сти;

хадзі́ць у м. — карт. ходи́ть в масть;

◊ пад м. — в масть, к ма́сти;

адно́й ~ці — одно́й ма́сти;

любо́й ~ці — любо́й ма́сти

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умасці́ць I сов., разг.

1. умости́ть, вы́мостить, устла́ть;

у. даро́гу — умости́ть (вы́мостить, устла́ть) доро́гу;

2. (уложить) вмести́ть;

усё ўмасці́ць на воз — всё умости́ть (вмести́ть) на воз

умасці́ць II сов., карт. попа́сть в масть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кры́ть несов.

1. крыць; (покрывать — краской, позолотой и т. п.) пакрыва́ць; (обивать) абіва́ць, абабіва́ць; (обшивать тканью) абшыва́ць, паця́гваць;

кры́ть кры́шу крыць страху́ (дах);

2. (критиковать) крыць;

3. карт. біць;

кры́ть тузо́м біць ту́зам;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накало́ць, ‑калю, ‑колеш, ‑коле; зак.

1. чаго. Раскалоць пэўную колькасць чаго‑н. Накалоць дроў. □ Паколькі дошак не было, накалолі плашак, абчасалі іх. Шашкоў. Дома Шкробат накалоў лучыны, занёс яе ў хату і ўжо да ночы больш нікуды не пайшоў з сваёй хаты. Галавач.

2. каго. Колючы, забіць у нейкай колькасці. Накалоць свіней.

3. што. Пашкодзіць, параніць чым‑н. вострым. Гораў трапіў нагою па калена ў ваду, балюча накалоў руку на сухую і вострую, як косць, лазіну ў гушчары. Караткевіч.

4. што. Пракалоць паверхню чаго‑н. у многіх месцах. Накалоць слівы для варэння. // Наколваючы, зрабіць узор, малюнак. Накалоць контуры карт.

5. каго-што на што. Насадзіць, нанізаць на што‑н. вострае. Накалоць матыля на шпільку.

6. што. Раскалоць, расшчапіць што‑н. не да канца; надкалоць. Накалоць гарбуз. Накалоць калодку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сбра́сывать несов.

1. в разн. знач. скіда́ць, скі́дваць;

сбра́сывать снег с кры́ши скіда́ць снег з да́ху (са страхі́);

2. карт. зно́сіць;

сбра́сывать со счето́в скіда́ць з раху́нку (разлі́ку), не браць пад ува́гу; см. сбро́сить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)