Prüfstein

m -(e)s, -e про́бны ка́мень

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Grábstein

m -(e)s, -e надмагі́льны ка́мень

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Mésserschärfer

m -s, - асяло́к, тачы́ла, тачы́льны ка́мень

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Smarágd

m -s, -e смара́гы́ (каштоўны камень)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ля́піс, ‑у, м.

Крышталічны парашок або камень, які выкарыстоўваецца ў медыцыне як процізапаленчы сродак, для прыпякання.

[Ад лац. lapis — камень.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жаро́н, ‑рна, м.

Млынавы камень, які служыць для размолу зерня на муку. Верхні жарон. Ніжні жарон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сардані́кс, ‑у, м.

Каштоўны камень з і малочна-белымі і бура-чырвонымі палоскамі; і разнавіднасць агату.

[Грэч. sardonyx.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кура́нт ’камень, якім труць фарбы’ (Грыг.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

брус м.

1. (четырёхгранное бревно) брус;

2. (точильный камень) брус, брусо́к, осело́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

carbuncle [ˈkɑ:bʌŋkl] n.

1. карбу́нкул, ску́ла

2. AmE архітэкту́рная недарэ́чнасць (абразлівы для вока будынак)

3. карбу́нкул (каштоўны камень)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)