каро́ста, -ы,
Заразная хвароба скуры ў чалавека і
||
Кароставы клешч — паразіт жывёльнага паходжання, які з’яўляецца ўзбуджальнікам каросты.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
каро́ста, -ы,
Заразная хвароба скуры ў чалавека і
||
Кароставы клешч — паразіт жывёльнага паходжання, які з’яўляецца ўзбуджальнікам каросты.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сцягно́, -а́,
Частка нагі (у
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
храсто́к, -тка́,
Гнуткая і шчыльная злучальная тканка арганізма пазваночных
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пазвано́к, ‑нка,
Састаўная частка пазваночніка чалавека і некаторых
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
непаўназу́быя, ‑ых.
Атрад млекакормячых
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бесчарапны́я, ‑ых.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
га́струла, ‑ы,
[Лац. gastrula.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
серало́гія, ‑і,
[Ад лац. serum — сываратка і грэч. logos — вучэнне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стра́ўнік, ‑а,
Орган стрававання чалавека і
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эндэмі́зм, ‑у,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)