immense
[ɪˈmens]
adj.
1) вялі́зны, велічэ́зны, бяскра́йні, неабся́жны
2) informal ве́льмі до́бры, даскана́лы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Нязг̌а́рны (незг̌а́рны) ’непрыгожы’ (ТС). Да га́рны ’добры, прыемны, прыгожы’ (гл.), пачатак слова прадстаўляе комплекс няз‑ < не + з, відаць, пад уплывам словазлучэнняў тыпу не з горшых, гл. нязго́ршы і пад.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пахвала́ ’добры водзыў, адабрэнне’ (ТСБМ). Да па‑ (< прасл. po‑) і хвала, хвалі́ць (гл.). Сюды ж пахвальба́ ’выхваляванне, самахвальства’ (ТСБМ), пахвале́йко ’хвалько’ (зэльв., Сл. ПЗБ), ашм. пахвалі́ўка ’тс’ (Сцяшк. Сл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пла́ха Вялікая суцэльная плошча зямлі, пасеву; доўгая і шырокая паласа (Слаўг.).
□ ур. Плаха (балота) каля в. Добры Дуб Слаўг.
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
крыўля́ка, ‑і, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑ляцы, Т ‑ай, ж.
Разм. Той, хто крыўляецца, паводзіць сябе ненатуральна. — Мой брат. Уладзіслаў. Ён добры, толькі крыўляка. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
маўча́льнік, ‑а, м.
Разм. Пра таго, хто любіць маўчаць, не любіць гаварыць. [Лучыніна:] Нашто мой бацька маўчальнік, але і ён загаварыў, што Бондар і клапатлівы гаспадар, і добры чалавек... Гурскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
няўто́мны, ‑ая, ‑ае.
Разм. Тое, што і нястомны. Дзень добры, народ беларускі, няўтомны ў працы. Пушча. Творчасць — перш за ўсё настойлівая праца, няўтомныя пошукі, пакуты і радасці знаходак. Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пагарну́цца, ‑гарнуся, ‑горнешся, ‑горнецца; зак., да каго-чаго.
Разм. Пачаць гарнуцца да каго‑, чаго‑н. Пагарнуліся дзеці да маткі. □ — На добры лад усё павярнулася — душа да зямлі пагарнулася!.. Бялевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Мастачанне (гумар.) ’майстраванне’ (Юрч.), маста́чны ’майстэрскі, умелы, адмысловы’ (Яруш.). Рус. арханг., вяц. маста́чить ’кеміць у якой-небудзь справе, мець кемнасць, цямлівасць’, тамб. мастачи́на ’добры майстар, вялікі мастак’. Да маста́к (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
all-right
[ɔlˈraɪt]
adj.
1) сумле́нны, добрасумле́нны
2) ве́льмі до́бры
3) здаро́вы
I was ill, but I’m all right now — Я хварэ́ў, але цяпе́р ужо́ здаро́вы
4) задавальня́льны, зусі́м до́бры, прыма́льны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)