stinking [ˈstɪŋkɪŋ] adj.

1. смярдзю́чы

2. infml агі́дны, пры́кры;

a stinking shame страшэ́нная га́ньба

♦ He’s stinking rich. ≅ У яго грошай як гразі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wherewithal [ˈweəwɪðɔ:l] n. the wherewithal неабхо́дныя сро́дкі; гро́шы;

I haven’t the wherewithal to continue my journey. У мяне няма грошай, каб прадоўжыць падарожжа.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

come by

атрыма́ць; набы́ць; нажы́ць

to come by the money — нажы́ць гро́шы, дайсьці́ да гро́шай

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

acres

pl.

а) абша́ры, зяме́льная со́бскасьць

б) informal вялі́кая ко́лькасьць

acres of money — шмат гро́шай

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ная́ўнасць ж.

1. Bestánd m -(e)s, Bestände (тавараў); Kássenbestand m, Bárbestand m (грошай);

2. (прысутнасць, знаходжанне) Vorhándensein n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

узно́с, ‑у, м.

1. Унясенне грошай за што‑н., на што‑н. Адпрацавалі [камсамольцы] па чатыры дні ў лесе і першыя аддалі свой заробак на ўзнос. Пальчэўскі.

2. пераважна мн. (узно́сы, ‑аў). Унесеныя за што‑н. грошы. Членскія ўзносы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інфля́цыя

(лац. inflatio = уздуцце)

абясцэньванне папяровых грошай у выніку выпуску іх для абарачэння ў памерах, якія перавышаюць патрэбы таваразвароту (параўн. дэфляцыя).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

квіта́нцыя

(ст.-польск. kwitancyja, ад с.-лац. quietantia)

афіцыйная распіска ў атрыманні ад каго-н. грошай, каштоўнасцей, дакументаў (напр. паштовая к.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пазы́ка, ‑і, ДМ ‑зыцы, ж.

1. Грашовая аперацыя, якая заключаецца ў тым, што некаторая сума грошай бярэцца ў доўг на пэўных умовах звароту. Дзяржаўная ўнутраная пазыка. Узяць пазыку. Выплаціць пазыку.

2. Выдача ў доўг на пэўных умовах грошай, рэчаў і інш., а таксама грошы, рэчы і інш., узятыя ў доўг. Сярэднія сяляне і вясковая бедната, атрымліваючы пазыку ад банка і не маючы магчымасці расплаціцца, часта трацілі зямлю і маёмасць. «Весці». А што калі б Ладуцька для пачатку паспрабаваў узяць у дзяржавы грашовую пазыку? Краўчанка. Дзяржава дала насенную пазыку. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

costly [ˈkɒstli] adj.

1. дарагі́, які́ каштуе шмат гро́шай;

costly furniture дарага́я мэ́бля

2. дарагі́, здабы́ты цано́й вялі́кіх ахвя́р;

a costly victory дарага́я перамо́га

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)