кучара́віцца, ‑віцца; незак.

Віцца, закручвацца ў кучары (пра валасы). Валасы кучаравіліся з-пад шапкі. Чорны. / Пра пышную зялёную расліннасць. На балоце там і тут кучаравіліся кусты лазы. Мележ. / Пра дым, туман, хмары. Над .. высачэзнымі вежамі-трубамі кучаравіцца рыжы дым. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расчаса́ць 1, ‑чашу, ‑чэшаш, ‑чэша; зак., што.

Расправіць, разраўняць, прыгладзіць грэбенем (валасы). Павел пашыўся, расчасаў свае густыя чорныя валасы. Гроднеў. Васіль Бусыга расчасаў акуратна чорную бараду. Колас.

расчаса́ць 2, ‑чашу, ‑чэшаш, ‑чэша; зак., што.

Сякерай высечы, расшырыць адтуліну (у дрэве).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

старчако́м, прысл.

Стаўма, вертыкальна, старчма. Падняўшы гарачы прэнт .. і трымаючы яго старчаком, як свечку, каваль падышоў бліжэй да хлапца. Кулакоўскі. // Тарчма (пра валасы, шчаціну і пад.). Валасы стаяць старчаком, як іголкі ў вожыка, мне іх ніколі не ўдавалася прычасаць. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыстрыга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Выстрыгчы што‑н. у многіх месцах, усюды. Павыстрыгаць валасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўбо́кс, ‑у, м.

Мужчынская стрыжка, пры якой валасы з бакоў галавы і ззаду падстрыгаюцца машынкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

астры́гчыся, астрыгуся, астрыжэшся, астрыжэцца; астрыжомся, астрыжацеся, астрыгуцца; зак.

Зрэзаць сабе валасы нажніцамі або машынкай; пастрыгчыся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брыць, брыю, брыеш, брые; незак., каго-што.

Зразаць валасы брытвай да кораня; галіць. Брыць бараду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

schlhweiß

a беласне́жны, бе́лы як снег (пра валасы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

spärlich

a мізлю́ны, бе́дны

~es Haar — рэ́дкія валасы́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Наплоіць ’завіць’: наплоіць валасы́ (Бяльк.; полац., Нар. лекс.). Да плоіць ’закручваць, укладваць’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)