Verbum

анлайнавы слоўнік

АЛЕ́ЙНІК Уладзімір Пятровіч

(н. 12.9.1959, г. Смалявічы),

бел. спартсмен (скачкі ў ваду з вышкі). Сярэбраны (1980, Масква) і бронзавы (1976, Манрэаль) прызёр Алімпійскіх гульняў, чэмпіён Еўропы (1977), СССР (1976, 1980). Пераможца і прызёр міжнар. і ўсесаюзных спаборніцтваў.

т. 1, с. 238

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

мурцо́ўка, ‑і, ДМ ‑цоўцы, ж.

Разм. Посная страва з крышанага ў ваду з алеем або ў квас хлеба з цыбуляй. Папаеў мурцоўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Пітуне́ц ’конаўка піць ваду’ (гродз., Сцяшк. Сл.). З нітуй і суф. ‑eif ₄ як у карэц ’жалезная кружка, коўш, выдзяўбаны з дрэва, з ручкай’ (Нас.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

fresh [freʃ] adj.

1. све́жы;

fresh bread све́жы хлеб

2. но́вы;

A fresh approach is needed. Патрэбны новы падыход.

3. прэ́сны (пра ваду)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

валюме́тр

(ад лац. volumen = аб’ём + -метр)

прыбор для вызначэння аб’ёму матэрыялу (напр. ваты), калі нельга вызначыць яго апусканнем гэтага матэрыялу ў ваду.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ватэрпру́ф

(англ. waterproof = воданепранікальнасць)

1) тканіна, якая не прапускае ваду, а таксама вырабы з яе (адзенне, палаткі);

2) перан. жаночае летняе паліто.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

павыплю́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Выплюхнуць што‑н. з многіх пасудзін, выплюхнуць усё або многа чаго‑н. Дзеці павыплюхвалі ваду з ночваў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпы́рхвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Аддзімаючыся носам, ротам, адганяць ваду. [Чалавек] капаецца, нібы цюлень, у марской пене, спакойна, нават абыякава адпырхваецца ад салёнай вады. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зануры́ць, ‑нуру, ‑нурыш, ‑нурыць; зак., у што.

Разм. Паглыбіць, апусціць у што‑н. [Нгару] адразу ўдалося ўхапіць Мангра ззаду і занурыць яго ў ваду. Маўр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

студзі́цца, студзіцца; незак.

1. Астуджвацца, ахалоджвацца. Яшчэ ноччу затурыў [Езуп] усе бутэлькі ў возера і спусціў у ваду. Няхай студзяцца. Броўка.

2. Зал. да студзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)