Verbum

перагну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ніся; зак.

Сагнуцца пад вуглом, дугой; сагнуць сваё тулава, нахіліўшыся на што-н., звесіцца.

П. цераз падаконнік.

|| незак. перагіба́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і перагіна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

перакі́даць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Кідаючы, перамясціць у іншае месца ўсё, многае.

П. дровы з двара пад павець.

2. Скідаць, злажыць нанава, іначай.

П. стог сена.

|| незак. перакі́дваць, -аю, -аеш, -ае.

перамані́ць, -аню́, -а́ніш, -а́ніць; -а́нены; зак., каго-што (разм.).

Перавесці да сябе (на працу, у свой калектыў, у другі лагер і пад.), прывабіўшы якой-н. выгадай, перавагамі.

П. спецыяліста.

|| незак. перама́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

апа́дкі, -аў.

1. мн. Атмасферная вільгаць, якая выпадае на зямлю ў выглядзе дажджу, снегу і пад.

2. адз. апа́дак, -дка, м. Тое, што і апад.

Яблыкі-ападкі.

|| прым. апа́дкавы, -ая, -ае (да 1 знач.).

баво́ўна, -ы, ж.

1. Тое, што і бавоўнік.

Белыя воблакі бавоўны.

2. Ватападобнае валакно, якое ідзе на выраб пражы, цэлюлозы і пад.

|| прым. баваўня́ны, -ая, -ае і баво́ўнавы, -ая, -ае.

Баваўняныя тканіны.

Бавоўнавы алей.

балі́стыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

1. Раздзел тэарэтычнай механікі, які вывучае законы руху цяжкага цела, кінутага пад некаторым вуглом да гарызонту.

2. Навука аб законах руху снарадаў.

|| прым. балісты́чны, -ая, -ае.

Балістычная ракета.

абарты́ўны, -ая, -ае (спец.).

1. Які спыняе або рэзка змяняе развіццё якога-н. працэсу, хваробы і пад.

Абартыўныя сродкі.

А. метад.

2. Які недаразвіўся.

Абартыўныя органы раслін.

|| наз. абарты́ўнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

абгрэ́бці, -рабу́, -рабе́ш, -рабе́; -рабём, -рабяце́, -рабу́ць; -ро́б, -рэ́бла; -рабі́; -рэ́бены; зак., што.

Абграбаючы, падраўноўваючы, зняць з паверхні лішняе (пра сена і пад.).

А. стог.

|| незак. абграба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. абграба́нне, -я, н.

абцерабі́ць, -цераблю́, -цярэ́біш, -цярэ́біць; -цярэ́блены; зак., што.

1. Ачысціць ад галля, бацвіння, лісця і пад.

А. дрэва.

А. буракі і моркву.

2. Аб’есці (разм.).

А. агрэст.

Шпакі абцерабілі вішні.

|| незак. абцярэ́бліваць, -аю, -аеш, -ае.

авія́цыя, -і, ж.

1. Сукупнасць лятальных апаратаў; паветраны флот.

Ваенная а.

Налёт авіяцыі.

2. Тэорыя і практыка перамяшчэння ў паветры на лятальных апаратах, цяжэйшых за паветра: самалётах, верталётах і пад.

|| прым. авіяцы́йны, -ая, -ае.