ліста́ж, ‑у, м.

Аб’ём кнігі, брашуры і пад. у аркушах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размы́цца, ‑мыецца; зак.

Разбурыцца пад дзеяннем вады, плыні; стаць размытым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэстаўра́тарства, ‑а, н.

Дзейнасць па рэстаўрацыі помнікаў мастацтва і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаабмежава́нне, ‑я, н.

Добраахвотнае абмежаванне сваіх патрэб, інтарэсаў і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скафа́ндр, ‑а. м.

Спецыяльны герметычны касцюм вадалаза, касманаўта і пад.

[Фр. scaphandre ад грэч. skaphe — лодка і aner — чалавек.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ука́тчык, ‑а, м.

Той, хто займаецца ўтрамбоўваннем дарог і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цві́кля, ‑і, ж.

Спец. Устаўка ў рукаве кашулі пад пахай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

це́льная,

Цяжарная (пра карову і самак лася, аленя і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экстра-кла́с, ‑а, м.

Вышэйшы клас, разрад, кваліфікацыя і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грымірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак., каго-што.

1. Накладваць грым з мэтай надання акцёру патрэбнага для яго ролі выгляду.

2. пад каго або кім-чым. Пры дапамозе грыму надаваць каму-н. якую-н. знешнасць.

Г. пад селяніна.

Г. артыста клоўнам.

|| зак. загрымірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны і нагрымірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны.

|| звар. грымірава́цца, -ру́юся, -ру́ешся, -ру́ецца; -ру́йся; зак. загрымірава́цца, -ру́юся, -ру́ешся, -ру́ецца; -ру́йся.

|| наз. грыміро́ўка, -і, ДМо́ўцы, ж. і грымірава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)