Verbum

нахра́пісты, -ая, -ае (разм.).

Які дзейнічае нахрапам; бесцырымонны, нахабны.

Н. характар.

|| наз. нахра́пістасць, -і, ж.

нахуліга́ніць гл. хуліганіць.

нацадзі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -цэ́дзіцца; зак.

Цэдзячыся, наліцца ў што-н.

|| незак. нацэ́джвацца, -аецца.

нацадзі́ць, -цаджу́, -цэ́дзіш, -цэ́дзіць; -цэ́джаны; зак., чаго-што.

Цэдзячы, наліць.

Н. квасу.

|| незак. нацэ́джваць, -аю, -аеш, -ае.

нацалава́цца, -лу́юся, -лу́ешся, -лу́ецца; -лу́йся; зак.

Нацешыцца ўволю пацалункамі.

Даганяючы, не нацалуешся (прымаўка).

нацані́ць, -цаню́, -цэ́ніш, -цэ́ніць; -цэ́нены; зак., што.

Правесці павышэнне цаны (цэн) на што-н.

|| незак. нацэ́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. нацэ́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

на́це, часц.

1. Тое, што і на² (у 1 знач.), толькі пры ветлівым звароце або звароце да многіх.

Н. вам кнігу.

2. Ужыв. пры выказванні здзіўлення, гневу і пад.

Н. ж вам, такое здарэнне!

наце́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Матроская паласатая трыкатажная кашуля, якая надзяваецца на цела.

Матроскі н.

наце́льны, -ая, -ае.

Які носіцца непасрэдна на целе.

Нацельная кашуля.

нацерабі́ць, -цераблю́, -цярэ́біш, -цярэ́біць; -цярэ́блены; зак., чаго.

1. Цярэбячы, нассякаць.

Н. галля.

2. Ачысціць ад лісця, карэння якую-н. колькасць чаго-н. (пераважна пра агародніну).

Н. буракоў.

3. Нарваць якую-н. колькасць ільну.

|| незак. нацярэ́бліваць, -аю, -аеш, -ае.