Verbum

цюркало́гія, -і, ж.

Сукупнасць гуманітарных навук, якія вывучаюць мовы, літаратуру, гісторыю цюркскіх народаў.

|| прым. цюркалагі́чны, -ая, -ае.

чаба́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Пастух авечых статкаў.

Чабаны пагналі атары авечак.

|| прым. чаба́нскі, -ая, -ае.

чатырохто́мнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Які складаецца з чатырох тамоў.

|| прым. чатырохто́мны, -ая, -ае.

Чатырохтомнае выданне.

чмель, чмяля́, мн. чмялі́, чмялёў, м.

Насякомае сямейства пчаліных з тоўстым махнатым цельцам.

|| прым. чмялі́ны, -ая, -ае.

чудзь, -і, ж., зб. (гіст.).

У Старажытнай Русі: агульная назва некаторых заходняфінскіх плямёнаў.

|| прым. чудскі́, -а́я, -о́е.

шавіёт, -у, М -ёце, м.

Мяккая, крыху варсістая шарсцяная тканіна для верхняй вопраткі.

|| прым. шавіётавы, -ая, -ае.

шаўкаво́дства, -а, н.

Развядзенне шаўкапрада як галіна сельскай гаспадаркі.

|| прым. шаўкаво́дны, -ая, -ае і шаўкаво́дчы, -ая, -ае.

шкіпіна́р, -у, м.

Вадкасць з едкім пахам, якая здабываецца перагонкай смалы хвойных дрэў.

|| прым. шкіпіна́рны, -ая, -ае.

шоўкапрадзе́нне, -я, н.

Працэс вырабу шаўковай пражы з коканаў, якія не паддаюцца размотванню.

|| прым. шоўкапрадзі́льны, -ая, -ае.

шыфанье́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Тое, што і гардэроб (у 1 знач.).

|| прым. шыфанье́рны, -ая, -ае.