падледніко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, утвараецца пад ледніком. Падледніковыя рэкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падпа́шнік, ‑а, м.

Кавалачак тканіны, прышыты знутры адзення пад пахамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падскі́вічны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, размешчаны пад сківіцай. Падсківічная залоза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падхво́снік, ‑а, м.

Частка шляі, якая праходзіць пад хвастом каня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падшпільны́, ‑ая, ‑ое.

Які падшпільваецца пад што‑н. Падшпільны каўнер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліста́ж, ‑у, м.

Аб’ём кнігі, брашуры і пад. у аркушах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размы́цца, ‑мыецца; зак.

Разбурыцца пад дзеяннем вады, плыні; стаць размытым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэстаўра́тарства, ‑а, н.

Дзейнасць па рэстаўрацыі помнікаў мастацтва і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаабмежава́нне, ‑я, н.

Добраахвотнае абмежаванне сваіх патрэб, інтарэсаў і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скафа́ндр, ‑а. м.

Спецыяльны герметычны касцюм вадалаза, касманаўта і пад.

[Фр. scaphandre ад грэч. skaphe — лодка і aner — чалавек.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)