Verbum

фалькло́р, -у, м.

Вусная народная творчасць, сукупнасць народных абрадавых дзеянняў.

Беларускі славесны ф.

|| прым. фалькло́рны, -ая, -ае.

фано́граф, -а, мн. -ы, -аў, м.

Першы прыбор для запісу і ўзнаўлення гукаў.

|| прым. фанаграфі́чны, -ая, -ае.

фармакало́гія, -і, ж.

Навука аб уздзеянні лекавых рэчываў на арганізм чалавека і жывёлы.

|| прым. фармакалагі́чны, -ая, -ае.

фарсі́сты, -ая, -ае (разм.).

Які любіць фарсіць; франтаваты, модны.

Ф. хлопец.

Фарсістае адзенне.

|| прым. фарсі́стасць, -і, ж.

фартэпія́на, нескл., н.

Клавішны струнны музычны інструмент (раяль ці піяніна).

Іграць на ф.

|| прым. фартэпія́нны, -ая, -ае.

фе́рмер, -а, мн. -ы, -аў, м.

Уладальнік або арандатар фермы¹ (у 2 знач.).

|| прым. фе́рмерскі, -ая, -ае.

філе́², нескл., н.

Вышыўка па сетцы з нітак або ажурная вязка.

|| прым. філе́йны, -ая, -ае.

Філейная работа.

фло́ра, -ы, ж.

Сукупнасць усіх відаў раслін якой-н. мясцовасці ці геалагічнага перыяду.

|| прым. фларысты́чны, -ая, -ае.

фо́ніка, -і, ДМ -ніцы, ж. (спец.).

Гукавая арганізацыя паэтычнай мовы.

Ф. верша.

|| прым. фані́чны, -ая, -ае.

фурма́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Падвода для перавозкі грузаў.

|| прым. фурма́начны, -ая, -ае.