камплекцыя назоўнік | жаночы род | кніжнае

Целасклад чалавека.

  • Чалавек магутнай камплекцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

чыстасардэчны прыметнік

Шчыры, адкрыты.

  • Ч. чалавек.
  • Чыстасардэчнае прызнанне.

|| назоўнік: чыстасардэчнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

эрудзіраваны прыметнік

Дасведчаны, які валодае эрудыцыяй.

  • Э. чалавек.

|| назоўнік: эрудзіраванасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

яхідны прыметнік

Каварны, з’едлівы.

  • Я. чалавек.
  • Я. позірк.

|| назоўнік: яхіднасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

галантны прыметнік

Ветлівы, далікатны, ласкавы.

  • Г. малады чалавек.

|| назоўнік: галантнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

ганарлівец назоўнік | мужчынскі род

Ганарысты, фанабэрысты чалавек.

|| жаночы род: ганарліўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

ганец назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, якога паслалі з тэрміновым паведамленнем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

гутарлівы прыметнік

Схільны да размоў, гаварлівы.

  • Г. чалавек.

|| назоўнік: гутарлівасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

гіпатонік назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

Чалавек, які хварэе гіпатанічнай хваробай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

гіпертонік назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

Чалавек, які хварэе гіпертанічнай хваробай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)