фо́сфар, ‑у, м.

Хімічны элемент, які адыгрывае важную ролю ў жыццядзейнасці жывёл і раслін, існуе ў трох разнавіднасцях. Белы фосфар. Чырвоны фосфар. Чорны фосфар. // Разнавіднасць гэтага элемента — воскападобнае самаўзгаральнае, вельмі ядавітае рэчыва, якое свеціцца ў цемнаце. / у перан. ужыв. Выскачыў з бярлогі сумны воўк, Ад голаду сухі, бы корч, І пырснуў фосфарам вачэй. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лаўрэ́нсій

[ад англ. E. Lawrence = прозвішча амер. фізіка (1901—1958)]

штучна атрыманы радыеактыўны хімічны элемент сям. актыноідаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

та́лій

(н.-лац. thallium, ад гр. thallos = парастак)

хімічны элемент, мяккі і легкаплаўкі метал блакітна-шэрага колеру.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ту́лій

(н.-лац. thulium, ад гр. Thoule = старажытнагрэчаская назва Скандынавіі)

хімічны элемент, метал, які належыць да лантаноідаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

электро́ліз

(ад электра- + -ліз)

хімічны працэс распаду рэчыва на састаўныя часткі пры праходжанні праз яго электрычнага току.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гідрагеахі́мія

(ад гідра- + геахімія)

раздзел гідрагеалогіі, які вывучае хімічны састаў гідрасферы і геахімічныя працэсы, што працякаюць у ёй.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

на́трый

(лац. natrium, ад ар. natrum = сода)

хімічны элемент, шчолачны метал серабрыста-белага колеру, шырока распаўсюджаны ў прыродзе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нейрахі́мія

(ад нейра- + хімія)

раздзел біяхіміі, які вывучае хімічны склад нервовай тканкі і асаблівасці абмену рэчываў у ёй.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

палеагеахі́мія

(ад палеа- + геахімія)

раздзел геахіміі, які вывучае хімічны склад Зямлі і хімічныя працэсы ў мінулыя геалагічныя эпохі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ра́дый

(н.-лац. radium, ад лац. radius = прамень)

радыеактыўны хімічны элемент, які ўяўляе сабой серабрыста-белы бліскучы метал.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)