Verbum

звекава́ць, звяку́ю, звяку́еш, звяку́е; звяку́й; звекава́ны; зак.

Пражыць век дзе-н., у якім-н. стане.

Ён так і звекаваў бабылём.

камуні́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Член камуністычнай партыі.

|| ж. камуні́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

канфедэра́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Польскі нацыянальны мужчынскі галаўны ўбор у выглядзе чатырохкантовай шапкі без казырка.

канцыляры́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м. (уст.).

Служачы канцылярыі.

|| ж. канцыляры́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

навелі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Пісьменнік, аўтар навел¹.

|| ж. навелі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

валейбалі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Ігрок у валейбол.

|| ж. валейбалі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

ватэрпалі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Ігрок у ватэрпола.

|| ж. ватэрпалі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

велікасве́цкі, -ая, -ае (уст.).

Які мае адносіны да арыстакратычных слаёў грамадства, да так званага вялікага свету.

Велікасвецкія манеры.

В. салон.

ву́тка², -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Пасудзіна з доўгім носам для мачы, якая падаецца ляжачым хворым мужчынам.