напладзі́цца, ‑плодзіцца; пераважна безас. зак.

Разм.

1. З’явіцца на свет, радзіцца ў вялікай колькасці. Напладзілася мух. □ Быў якраз чэрвень, і Міхась дзівіўся, колькі напладзілася сёлета шпакоў. Сачанка.

2. перан. Развесціся ў вялікай колькасці. Напладзілася гультаёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хвата́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.

Разм. Тое, што і хапаць (у 1–4 знач.). Устаў ледзь свет, хватаю вуду, Бягу на бераг Тартака. Смагаровіч. Больш сотні здаровых галасоў.. гучна хваталі вясёлы прыпеў. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыкаці́ць I сов.

1. прикати́ть;

п. ко́ла — прикати́ть колесо́;

2. разг. (приехать) прикати́ть

прыкаці́ць II сов., прост. роди́ть, произвести́ на свет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крэацыяні́зм

(ад лац. creatio, -onis = стварэнне)

ідэалістычны кірунак у біялогіі, які лічыць, што неарганічны і арганічны свет створаны богам, адмаўляе змены відаў у іх гістарычным развіцці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Órkus

m - міф. пе́кла, апраме́тная

j-n zum ~ hin ábsenden* — адпра́віць каго́-н. на той свет

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

живо́тный в разн. знач. жывёльны;

живо́тный мир жывёльны свет;

живо́тный э́пос лит. жывёльны э́пас;

живо́тное ма́сло ма́сла;

живо́тные жиры́ жывёльныя тлу́шчы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

органи́ческий в разн. знач. аргані́чны;

органи́ческий мир аргані́чны свет;

органи́ческая хи́мия аргані́чная хі́мія;

органи́ческая связь с наро́дом аргані́чная су́вязь з наро́дам;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подсве́т м.

1. (действие) падсве́чванне, -ння ср.;

произвести́ подсве́т сце́ны зрабі́ць падсве́чванне сцэ́ны;

2. (свет, направленный снизу, сбоку) падсве́т, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

saint​1 [seɪnt] n.

1. relig. святы́; свята́я; прапаве́днік; анёл

2. ве́льмі до́бры цярплі́вы чалаве́к;

I’m no saint. Я зусім не святы.

♦

be with the Saints ≅ пайсці́ на той свет, паме́рці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

павыбіва́цца, ‑аецца; зак.

Выбіцца, прабіцца на паверхню — пра ўсё, многае. Зялёныя кветачкі павыбіваліся ўжо на свет скрозь сухія выцвіўшыя лісці. Колас. Пад шынялём была старая палапленая ватоўка. Шэрыя злямчаныя камякі ваты павыбіваліся з-пад лапікаў. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)