прылі́стак, ‑тка, м.

Лістападобны парастак, які знаходзіцца ў аснове ліста некаторых раслін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэменяцве́тныя, ‑ых.

Сямейства паразітных раслін, да якога адносяцца рэменяцветнік, амяла і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

семяе́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Жучок, які пашкоджвае насенне (раслін). Канюшынны семяед.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сі́тавыя, ‑ых.

Сямейства аднадольных травяністых раслін, падобных на асаковыя, з дробнымі кветачкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сітападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які нагадвае сіта; рашэцісты. Сітападобныя клеткі раслін. Сітападобныя сасуды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трэлья́ж, ‑а, м.

1. Трохстворкавае люстра.

2. Тонкая агароджа для павойных раслін.

[Фр. treillage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цукры́стасць, ‑і, ж.

Уласцівасць цукрыстага; наяўнасць цукру ў чым‑н. Цукрыстасць раслін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чальчако́выя, ‑ых.

Сямейства травяністых раслін, да якога адносяцца чальчак, плакун і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эндэмі́зм, ‑у, м.

Спец. Пашыранасць раслін і жывёл толькі ў пэўнай мясцовасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

property [ˈprɒpəti] n.

1. ула́снасць, маёмасць;

public/personal property грама́дская/асабі́стая ўла́снасць

2. нерухо́мая маёмасць (дом, зямля)

3. уласці́васць, я́касць;

medical properties of plants ле́кавыя я́касці раслі́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)