БРЭ́КЧЫЯ

(італьян. breccia),

сцэментаваная абломкавая горная парода, складзеная з вуглаватых абломкаў розных парод (памерам 1 см і больш). Брэкчыі адрозніваюць па генезісе (асадкавыя, вулканічныя, тэктанічныя, апоўзневыя і інш.) і памерах (глыбавыя — больш за 100 см, буйна-, сярэдне- і дробнаабломкавыя — 100—10 см і інш.).

т. 3, с. 282

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

анатэ́ксіс

(гр. anateksis = расплаўленне)

ультраметамарфічны працэс, які вядзе да расплаўлення цвёрдых горных парод у выніку агульнага прамочвання іх магмай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

астра́льны

(лац. astralis)

зорны (напр. а. свет);

а. культ — культ пакланення нябесным свяцілам у старажытных егіпцян і іншых парод.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

баталі́т

(ад гр. bathos = глыбіня + -літ)

буйны масіў гранатоідных горных парод, які ўтварыўся ў зямной кары на вялікай глыбіні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бергшля́г

(ням. Bergschlag, ад Berg = гара + Schlag = удар)

хуткае, з трэскам, адскокванне кавалкаў горных парод ад сцен глыбокіх вырабатак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

вара́рыя

(н.-лац. vararia)

губавы базідыяльны грыб сям. лахнакладыевых, які расце на драўніне і кары хвойных, зрэдку лісцевых парод.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

венд

(лац. Venedi = назва старажытнага славянскага племені)

комплекс горных парод, які непасрэдна папярэднічае кембрыю; змяшчае рэдкіх прадстаўнікоў бесшкілетных арганізмаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гідраманіто́р

(ад гідра- + манітор)

апарат, які прымяняецца для размывання горных парод і грунту магутным струменем вады; асноўны сродак гідрамеханізацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гімнапі́л

(н.-лац. gymnopilus)

шапкавы базідыяльны грыб сям. павуціннікавых, які расце ў лясах на адмерлай драўніне хвойных парод; неядомы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гляцыядыслака́цыя

(ад лац. glacies = лёд + дыслакацыя)

дэфармацыя горных парод, якія ўтвараюць ложа ледніка пад уздзеяннем яго вагі і руху.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)