подру́чник

1. ист. васа́л, -ла м.;

2. (выполняющий подсобную работу) падру́чны, -нага м., спадру́чны, -нага м.; (помогающий) памага́ты, -тага м.; (помощник) памо́чнік, -ка м.;

3. (в токарном станке) техн. падру́чнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абамле́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

1. Страціць прытомнасць. [Панас] змогся, страціў многа крыві і абамлеў ад голаду, холаду і страху. Колас. // Абмярцвець, анямець, збянтэжыцца ад нечаканага страху, здзіўлення і пад. Вось.. [хлопчык] падышоў зусім блізка і абамлеў ад страху і здзіўлення. Маўр.

2. Аб частках цела — знямець, здранцвець, зацячы. Ад нязручнага сядзення абамлела нага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гла́сный​II лингв.;

1. прил. гало́сны;

гла́сный звук гало́сны гук;

2. сущ. гало́сны, -нага м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

костюми́рованный

1. прил. касцюмі́раваны;

костюми́рованный бал (ве́чер) касцюмі́раваны баль (ве́чар);

2. сущ. касцюмі́раваны, -нага м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

слепорождённый

1. прил. слепанаро́джаны; сляпы́ ад ро́ду;

2. сущ. слепанаро́джаны, -нага м.; сляпы́ ад ро́ду.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

холо́дное ср., кул. сту́дзіна, -ны ж., квашані́на, -ны ж., халадзе́ц, -дцу́ м., хало́днае, -нага ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шта́тский

1. прил. цыві́льны;

в шта́тском пла́тье у цыві́льнай во́пратцы;

2. сущ. цыві́льны, -нага м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Hínterbein

n -(e)s, -e за́дняя нага́

sich auf die ~e stéllen — уста́ць на дыбы́ [ды́ба]; перан. упе́рціся, занараві́цца

mit ~en schlágen* — брыка́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

веласіпе́д

(фр. vélocipède, ад лац. velox, -ocis = хуткі + pes, pedis = нага)

двух- або трохколавая машына для язды, якая прыводзіцца ў рух нагамі пры дапамозе педалей.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

манапо́дый

(ад мана- + гр. pus, podos = нага)

восевы орган расліны, утвораны ў выніку дзейнасці адной верхавіннай мерыстэмы, у выніку чаго асноўная вось здольная доўга расці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)