але́йны, -ая, -ае.

1. гл. алей.

2. Выкананы фарбамі, расцёртымі на алеі, звязаны з выкарыстаннем такіх фарбаў.

А. жывапіс.

Алейная фарба.

3. Які дае алей, з якіх вырабляецца алей (пра расліны).

Алейныя культуры.

4. Які адносіцца да вытворчасці алею.

А. завод.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

буко́ліка, ‑і, ДМ ‑ліцы, ж.

Жанр антычнай паэзіі, якая паказвала побыт пастухоў, ідэалізавала вясковае жыццё, проціпастаўляючы яго гарадской культуры.

[Грэч. bukolika.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

культу́рнасць, ‑і, ж.

Узровень, ступень культуры (у 4 знач.). Аб культурнасці жыхароў інтэрната сведчыць добры густ у аздабленні сцен. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

русіфікава́цца, ‑куюся, ‑куешся, ‑куецца; зак. і незак.

1. Стаць (станавіцца) рускім па культуры, звычаях.

2. толькі незак. Зал. да русіфікаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заняпа́д, -ду м.

1. в разн. знач. упа́док; (обеднение — ещё) разоре́ние ср., захире́ние ср.;

з. га́ндлю — упа́док торго́вли;

з. культу́ры — упа́док культу́ры;

з. гаспада́ркі — разоре́ние (захире́ние) хозя́йства;

2. паде́ние ср., упа́док;

мара́льны з. — мора́льное паде́ние (мора́льный упа́док)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

монакульту́ра, ‑ы, ж.

Спец. Вырошчванне на працягу многіх гадоў адной і той жа сельскагаспадарчай культуры на адным і тым жа ўчастку.

[Ад грэч. mónos — адзін і слова культура.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

афрыканіза́цыя, ‑і, ж.

Курс афрыканскіх краін на падрыхтоўку ўласных кадраў ва ўсіх галінах грамадскага жыцця, на адраджэнне і развіццё нацыянальнай культуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абганя́льны, ‑ая, ‑ае.

1. З дапамогай якога праворваюць міжрадкоўе. Абганяльны трактар.

2. Які сеецца радамі і патрабуе міжрадковай апрацоўкі. Абганяльныя культуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бліц, ‑у, м.

Лямпа для імгненнай моцнай успышкі святла пры фатаграфаванні. У вестыбюлі палаца культуры было людна, зырка ўспыхвалі бліцы. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кінематагра́фія, ‑і, ж.

1. Тое, што і кінамастацтва. Кінематаграфія Беларусі.

2. Галіна культуры і прамысловасць якая выпускае кінафільмы і паказвае гледачам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)