спу́таць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Звязаць ногі путам, пазбавіўшы свабоды рухаў. [Селянін:] — Спутаў гэта я каня, а сам прылёг і, не пры вас кажучы, трохі даў храпака. С. Александровіч. З вераўчаным путам у руцэ павёў [Васіль] каня к узлеску, дзе пасвілі коней. Спутаў, пусціў пасвіцца. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

храп м

1. гл храпенне;

2. (каня) Schnáuben n -s, Schnáufen n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

круп​II м (каня) Krúppe f -, -n, Kreuz n -es, -e (des Pferdes)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прысцёбваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.

Разм. Сцёбаць, хвастаць злёгку або час ад часу. Прысцёбваць каня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассупо́ніцца, ‑ніцца; зак.

Развязацца (пра супоню). // Аказацца з развязанай або аслабленай супоняй (пра запрэжанага каня). Конь рассупоніўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хвось, выкл. у знач. вык.

Разм. Ужываецца паводле дзеясл. хвастаць (у 1 знач.) — хвастануць. Дубцом хвось каня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Zügelung

f -, -en цугле́нне, закі́лзванне (каня)

2) утаймава́нне, уціхамі́рванне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verkóppeln

vt

1) стрыно́жваць (каня)

2) разм. злуча́ць, аб’ядно́ўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

urge​2 [ɜ:dʒ] v.

1. упэ́ўніваць, перако́нваць; на сто́йваць

2. fml падганя́ць

urge on [ˌɜ:dʒˈɒn] phr. v.

1. паганя́ць (каня), падбадзёрваць (каманду)

2. падбухто́рваць; стымулява́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адкармі́ць, -кармлю́, -ко́рміш, -ко́рміць; -ко́рмлены; зак., каго-што.

Кормячы, давесці да сытасці, выкарміць; добрай ежай, кормам паправіць.

А. кабана.

|| незак. адко́рмліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. адкармі́цца, -кармлю́ся, -ко́рмішся, -ко́рміцца (разм.); незак. адко́рмлівацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. адко́рм, -у, м. Паставіць каня на а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)