◎ Каро́глі ’пяць невялікіх кавалкаў кола (Для гульні)’ (Шп.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

pumpy

мн. штаны для гульні ў гольф; кароткія (да калена) штаны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пена́льці

(англ. penalty)

штрафны ўдар па варотах праціўніка з адлегласці 11 метраў пры гульні ў футбол, з 12 метраў пры гульні ў хакей з мячом.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

hat-trick [ˈhættrɪk] n.

1. тры мячы́ за́пар, забі́тыя ў гульні́ адны́м спартсме́нам

2. тры перамо́гі, атры́маныя за́пар адны́м чалаве́кам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unplayable [ˌʌnˈpleɪəbl] adj.

1. непрыда́тны для гульні́ (пляцоўка, корт і да т.п.)

2. сапсава́ны, пашко́джаны (касета, дыск і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

be in the running

быць яшчэ́ ў гульні́, мець шанс вы́йграць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

флегма́тык, ‑а, м.

Чалавек флегматычнага тэмпераменту. Нарэшце вядомы на ўвесь горад фотакарэспандэнт Пеця Чарнавус, душа хлопец, флегматык у працы і віхор у гульні, адчыніў дзверы. Шамякін.

[Ад грэч. phlegmaticos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штрафні́к, ‑а, м.

Разм.

1. Ваеннаслужачы, накіраваны за парушэнне воінскай дысцыпліны ў штрафную часць.

2. У спорце — ігрок, часова пазбаўлены ўдзелу ў гульні за парушэнне правіл.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хо́ванка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. Месца, дзе можна знайсці прытулак, схавацца ад каго-, чаго-н.

2. Скрытае, патайное месца для захоўвання чаго-н.

3. толькі мн. Дзіцячая гульня, у якой адзін шукае астатніх удзельнікаў гульні, якія схаваліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

круп’е́

(фр. croupier)

распарадчык гульні і банкаўшчык у ігральным доме.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)