Спецыяльна абсталяванае памяшканне для галення, стрыжкі, афарбоўкі, прычэсвання валасоў і пад. Мне трэба было пагаліцца, і я пайшоў у цырульню.Гамолка.Цырульня пустуе. Толькі побач з дзіцячым крэслам голяць нейкага кліента.Каршукоў.Кваліфікаваныя майстры цырульняў вам зробяць модную сучасную стрыжку.«Звязда».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
lakier, ~u
м. лак;
lakier do paznokci — лак для пазногцяў;
lakier do włosów — лак для валасоў
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
balsam, ~u
м. бальзам;
smarować rany ~em — намазваць раны бальзамам;
balsam do włosów — бальзам для валасоў
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
swirl1[swɜ:l]n.
1. вір, кружэ́нне;
a swirl of dust віхо́р пы́лу;
swirls of smoke клубы́ ды́му;
in the swirl of modern life у віры́ суча́снага жыцця́
2. завіто́к (валасоў), ку́дзер
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
зачо́с1, ‑у, м.
Размяшчэнне валасоў, зачасаных грэбенем у якім‑н. напрамку. Піўтэрле высокі, статны. Вузкі, досыць прыемны твар, з гарбінкай нос, русявыя, з прыгожым зачосам валасы.Навуменка.
зачо́с2, ‑а, м.
Зачасанае, счасанае месца на ствале дрэва, бервяне і пад.; залысіна, пралысіна. Зрабіць зачос на бервяне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
растрапа́ны, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад растрапаць.
2.узнач.прым. Які растрапаўся; раскалмачаны. [Алесь] прыціснуў .. [Ганну] да сябе, ілбом прытуліўшыся да яе растрапаных валасоў.Чорны.Цяжка, з намаганнем узмахвае варона сваімі растрапанымі крыламі.В. Вольскі.У пакой убегла Галя. У цыратавым фартушку, крыху растрапаная.Арабей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шчы́лінка, ‑і, ДМ ‑нцы; Рмн. ‑нак; ж.
Памянш.-ласк.да шчыліна; невялікая шчыліна. Грубачка стаяла беленькая, ні шчылінкі, ні драпінкі на ёй.Ермаловіч.// Пра вочы. [Багдановіч] высокі, худы, з вузенькімі шчылінкамі праніклівых вачэй, у студэнцкай тужурцы. Густы чуб непаслухмяных цёмна-русых валасоў звісаў на лоб.Мядзёлка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
tint
[tɪnt]1.
n.
1) адце́ньне n., тон -у m., афарбо́ўка f. (ко́леру)
2) даліка́тны, сьве́тлы тон
3) сро́дак для фарбава́ньня валасо́ў
2.
v.t.
падмалёўваць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
па́сма, ‑ы, ж.
1. Некалькі нітак або валокнаў, складзеных удоўж. Пасма лёну, канапель.//Спец. Адна з частак, на якія дзеліцца маток пражы.
2. Пучок валасоў. Нэля моўчкі нахіліла галаву, пасма жаўтаватых валасоў упала на бледны лоб.Лупсякоў.Дома я застаю камлюкаватага, з сівымі пасмамі ў барадзе чалавека.Скрыган.// Пучок якога‑н. валакністага матэрыялу, шэрсці і пад. На каўняры растаў іней, і аўчына мокрымі доўгімі пасмамі ліпла да шчок.Пташнікаў.//перан. Пра што‑н., што прыняло выцягнутую прадаўгаватую форму; паласа чаго‑н. Пасма туману. □ Пасмы хмар збіраліся на небасхіле.Маўр.Пасмы святла заблудзіліся на аснежаным пляцы.Бядуля.У баку таварнай станцыі манеўровы паравоз пускаў пасмы дыму.Новікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сурма́1
(рус. сурьма, ад перс. surma = метал)
1) хімічны элемент, серабрыста-белы метал; ужываецца ў тэхніцы і медыцыне;
2) чорная фарба для валасоў, броваў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)