zanurzać

незак. апускаць; акунаць;

zanurzać w wodzie — апускаць у ваду

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

drain​2 [dreɪn] v.

1. адво́дзіць (ваду)

2. выцяка́ць

3. асу́шваць (таксама перан.);

He drained his glass. Ён асушыў чарку да дна.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

АНТЫПІРАГЕ́НЫ

(ад анты... + грэч. pyr агонь + genos нараджэнне),

рэчывы, якія прадухіляюць самазагаранне вугалю, рудаў, торфу і інш. Як антыпірагены выкарыстоўваюць ваду, сілікаты натрыю, плёнкаўтваральныя растворы, інгібітары акіслення і інш. Прызначаны для прадухілення пажараў у рудніках.

т. 1, с. 399

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Барля́ць ’пераліваць, узбоўтваць; працаваць без толку’ (Касп.). Параўн. рус. дыял. (пск., вяц., ноўгарад.) бурли́ть ’муціць, мяшаць ваду, пераліваць вадкасць’. Гл. бурлі́ць, буры́ць 2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

экано́мны, -ая, -ае.

1. Які ашчадна расходуе што-н., які садзейнічае эканоміі (у 2 знач.), сціплы ў расходах.

Эканомная гаспадыня.

Эканомна (прысл.) расходаваць ваду.

Э. ў пакупках.

2. Які патрабуе невялікіх затрат, дазваляе абысціся меншай колькасцю чаго-н.; эканамічны.

Э. від рухавіка ўнутранага згарання.

|| наз. экано́мнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кандэнса́тар

(ад лац. condensare = згушчаць)

1) апарат, у якім адпрацаваная пара ахалоджваецца і ператвараецца ў ваду;

2) прыбор для назапашвання электрычнасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

take up

а) уця́гваць, убіра́ць (ваду́)

б) узя́цца за спра́ву

в) пераня́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

purl

[pɜ:rl]

1.

v.i.

цурчэ́ць (пра ваду́, руча́й)

2.

n.

цурчэ́ньне, цурча́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вли́ть сов., в разн. знач. улі́ць;

вли́ть во́ду в бо́чку улі́ць ваду́ ў бо́чку;

вли́ть бо́дрость улі́ць бадзёрасць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зага́та, ‑ы, М ‑гаце, ж.

Абл. Гаць, запруда. Радасна білася сэрца ад таго, што знайшоўся зусім магчымы ратунак. Раскапаць у многіх месцах раўчук уздоўж участка, зрабіць на ім загаты... Сабраную такім чынам ваду пусціць .. на лянок. Кулакоўскі. Вялікія, моцныя зубы бабра.. заядла і ўпарта скобляць альховы камель, пакуль не ляжа на ваду яшчэ адна зялёная загата. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)