адкаці́цца, -качу́ся, -ко́цішся, -ко́ціцца; зак.

1. Коцячыся, перамясціцца ў які-н. бок на пэўную адлегласць.

Кола адкацілася.

Хваля адкацілася ад берага (перан.).

2. перан. Пра войска: хутка адступіць пад націскам праціўніка.

Адкаціўся вораг за раку.

|| незак. адко́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. адка́т, -у, Ма́це, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

На́йніца ’левы бок адзення’ (мядз., Нар. сл.). Параўн. знайніца ’тс’, што з *ізнаніца (< *из + наниц ’навыварат’). Гл. назнайніцу.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

alongside

[əˈlɔŋsaɪd]

1.

adv.

збо́ку, ка́ля бо́ку; бок у бок, по́бач, плячо́ ў плячо́

alongside of — по́бач

2.

prep.

ту́т жа, ка́ля каго́-чаго́

Park alongside of curb — Паста́ў а́ўта ка́ля бардзю́ра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

гла́сіс

(фр. glacis)

ахоўны земляны насып перад знешнім ровам крэпасці або ўмацавання, нахілены ў бок праціўніка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

здра́да

(польск. zdrada)

пераход на бок ворага; парушэнне вернасці каму-н., (напр. з. радзіме, з. ідэалам).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

абсе́сціся, ‑сядуся, ‑сядзешся, ‑сядзіцца; зак.

Разм. Пасяліцца, спыніцца жыць на якім‑н. месцы; прыжыцца. Сяляне абселіся па гэты бок хвойніку. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малалі́кі, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і малаколькасны. Малалікая ўпачатку група Бондара, якая перабралася на правы бок чыгункі, імкліва абрастае людзьмі. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калыва́ць, ‑ае; незак., што.

Абл. Хістаць збоку ў бок або зверху ўніз; гойдаць. І воз так страшна калывае на калдобінах!.. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вятра́к, ветрака, м.

Ветраны млын. Па адзін і па другі бок вёскі стаялі ветракі, як страшыдлы, шырока раскінуўшы свае крылы. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзяду́ля, ‑і, м.

Разм. Ласк. да дзед ​1 (у 1 і 2 знач.). — Перавязі, дзядуля, на той бок, — папрасіла Наташа. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)