Verbum

зату́заць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго.

Тузаючы, замучыць, замарыць.

З. каня.

З. хлопца.

прамарга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што (разм.).

Празяваць, упусціць.

П. выгадны выпадак.

спавяда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; незак.

1. каго і без дап. Прымаць споведзь у каго-н.

С. грэшніка.

2. перан., каго. Ушчуваць за што-н.

С. вучня за дрэнны ўчынак.

3. Прытрымлівацца якога-н. вучэння, пераканання і пад.

Паэт кіраваўся прынцыпамі, якія спавядаў Максім Багдановіч.

|| зак. паспавяда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і вы́спаведаць, -аю, -аеш, -ае; -аны.

|| наз. спавяда́нне, -я, н.

пазавалака́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і пазавала́кваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

1. Завалачы, закрыць, заслаць усё, многае.

Хмары пазавалакалі неба.

2. Валочачы, зацягнуць куды-н. усё, многае або ўсіх, многіх (разм.).

П. бярвенне ў павець.

нашчапа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., чаго.

Шчапаючы, нарыхтаваць у якой-н. колькасці.

Н. лучыны.

паабло́мваць і паабло́мліваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Абламаць усё, многае.

П. сухія галіны.

паадло́мліваць і паадло́мваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Адламаць усё, многае.

П. ножкі крэсла.

паадмыка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Адамкнуць адно за адным усё, многае.

П. замкі.

паадмята́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Адмесці ўбок усё, многае.

П. лісце ад парога.

паадпіло́ўваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Адпілаваць адно за адным усё, многае.

П. галіны.